Page 115 - Ebook
P. 115
ความสุขและเต็มใจตามกําลังที่มี
ความอดทน ความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นสิ่งจําเป็นย่ิงสําหรับนักบวช และนกั ปฏบิ ตั ธิ รรมทงั้ หลาย ผทู้ ต่ี อ้ งการใชต้ นเพอ่ื ละตน จนหมดแหง่ ความเปน็ ตัวตน การบิณฑบาตเป็นอีกวิธีการท่ีฝึกฝนความอดทน อ่อนน้อมถ่อมตน ได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะในสถานที่ๆ ไม่มีคนท่ีประกาศตนว่าเป็นพุทธอาศัยอยู่ ถ้าผู้ใดยังมีความเป็นตัวตนสูง และยังยึดในสิ่งสมมติทางสังคมต่างๆ ว่าเป็น ของตน ไม่ว่าจะเป็นตําแหน่ง เกียรติ ช่ือเสียง หรือภาวะที่ได้รับการนับถือ ยกยอ่ ง เชดิ ชใู นสงิ่ ทเ่ี ปน็ อยู่ กจ็ ะไมส่ ามารถหาความสงบสขุ ไดใ้ นขณะทเ่ี ปน็ ผขู้ อ
พระพุทธเจ้าบัญญัติให้พระฝึกเป็นผู้ไม่มี เพ่ือจะเป็นผู้ขอท่ีเป็นอิสระ ทั้งแก่ผู้ให้และรับ เป็นเนื้อนาบุญ ท่ีสมควรให้ญาติโยมได้หว่านเมล็ดพันธุ์ แห่งบุญได้เจริญเติบโต งอกงาม และเพื่อท่ีจะไม่สร้างความหย่ิง ทะนง มมังการ อหังการ ไม่เช่นนั้นแล้ว เราจะไม่เข้าใจจุดมุ่งหมายแท้จริงของสมณะ แม้เรา เดินบิณฑบาตเป้าหมายคือ อาหารประทังชีวิตแห่งพรหมจรรย์ แต่หาสําคัญ เท่าความสงบสุขในแต่ละย่างก้าวและขณะรอรับบาตรไม่ เพราะถึงแม้ได้อาหาร แต่จิตใจเปี่ยมไปด้วยความอยาก อาหารที่ได้มาอาจทําร้าย ทําลายผู้รับอาหาร นั้น
การให้เพียงเพ่ือให้โดยไม่หวัง ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีพิธีรีตอง ดูเผินๆ อาจไม่สํารวม เคารพแต่ให้ด้วยความบริสุทธิ์ แม้ไม่รู้เรื่องราวพุทธศาสนา แต่อาจเข้าถึงแก่นแห่งพุทธได้ จากการให้ด้วยใจท่ีปล่อยวาง
จิตของผู้ให้ท่ีบริสุทธ์ิ แม้น้อยนิด แต่ผลย่ิงใหญ่เสมอ
ห ยุ ด พั ก สั ก ห น่ึ ง ล ม ห า ย ใ จ : 103
