Page 120 - Ebook
P. 120
กับความกลัวภายในจิตใจ ถ้าจิตใจยังเสพติดความสบาย วัตถุอยู่มาก
การไดก้ ลบั มาพง่ึ ตนเอง คอื สงิ่ มหศั จรรยแ์ หง่ ชวี ติ เพราะในทส่ี ดุ แลว้ ไม่มีที่พ่ึงใดบนโลกใบน้ี ที่เป็นที่พ่ึงได้อย่างแท้จริง ที่พ่ึงภายนอกอาจเป็นเพียง แรงบันดาลใจให้เราพยายามฝึกฝน ปฏิบัติ อดทน เพียรพยายามเพ่ือลด ละ เลิก แห่งทิฏฐิ มานะ ความยึดม่ัน ถือม่ันในตน ของตนคือท่ีพ่ึงอย่างถูกต้องดีงาม แท้จริง เมื่อสามารถเป็นอิสระจากความยึดมั่น ถือมั่นแล้ว ทุกช่วงเวลาแห่งชีวิต จะเป็นช่วงท่ีสําคัญ ไม่ว่าการงานน้ันจะถูกสมมติว่าสูง ต่ําเพียงใด สถานะ ทางสังคมสมมมติจะเป็นเช่นไร สิ่งสมมติภายนอกจะไม่สามารถทําลายคุณค่า ภายในได้อีกต่อไป และไม่จําเป็นว่าใครต้องมาให้คุณค่า หรือแม้ใครยังดูแคลน กล่าวร้าย ไม่เห็นคุณค่าเรา แต่เราจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีคุณค่าด้วยตัวเราเอง เพราะทุกช่วงเวลา คือ เวลาแห่งความม่ันคง ตื่นรู้ สงบเย็น ไม่หว่ันไหวต่อสิ่งใดๆ แห่งโลกมายาสมมติอีกต่อไป
ควํามสุขที่แท้ เกิดจํากภํายในท่ีอ่ิมเต็ม เสพติดมํากเท่ําไร ยิ่งสงบยํากมํากเท่ํานั้น หน้ําท่ี ที่ทําแล้วเพิ่มภําระ เป็นกํารทําผิดหน้ําท่ี ทําทุกหน้ําที่อย่ํางอิสระ คือ กํารกระทําของผู้มีปัญญํา
108 : บ า ต ร เ ดี ย ว ท่ อ ง โ ล ก ๒
