Page 142 - Ebook
P. 142
อีกทั้งไม่ว่าใครจะย้ายท่านไปอยู่ ณ ที่ใดๆ ท่านก็ยังคงนั่งนิ่งสงบ ในท่าเดิม ไม่เคยยินดี หลงภูมิใจ เสียใจ ทุกข์ใจ เดือดร้อนใจท่ีนําท่านไปวาง ให้คนเดินข้ามหัวไป ข้ามหัวมา หรือนําท่านมาวางบนแท่นเคารพบูชา
รูปลักษณ์ของพระพุทธรูปองคน์ี้ในวันนก้ี็เปลี่ยนไปแตกต่างจากวันแรก มากมาย จากการถูกกัดกร่อนท่ีเกิดกระทบสัมผัสจากฝน ลม หิมะ ความร้อน อากาศธาตุ ผิวท่ีอาจเคยเรียบเนียน ขาว กลับกลายเป็นกระดํากระด่างแต่ท่าน ก็ยังคงหลับตานั่งอย่างนิ่งสงบเหมือนวันแรกที่ได้ปรากฏ
ผู้คนเดินข้ามหัวไปมาหรือมากราบไหว้ บูชา คิด กล่าวช่ืนชม สรรเสริญ ตําหนิติเตียน วิพากวิจารณ์หรืออาจมาทําลายจนไม่เหลือรูปที่ถูกสมมติว่าเป็น พระพุทธรูป เพราะไม่เข้าใจ ทุกข์ใจจากการปรากฏและในความเป็นเช่นน้ี ของท่าน แต่ท่านไม่เคยเหนื่อย ทุกข์ใจ เดือดร้อนใจกับความคิด คําพูด และ การกระทําเหล่าน้ัน ท่านกลับเต็มเปี่ยมด้วยเมตตา ปรารถนาให้เขาเหล่านั้น พบสุขจากความคิด คําพูด การกระทําท่ีดี โดยไม่หลงตกเป็นเหย่ือ ติดกับ ยึดติด ในสงิ่ สมมติ สรา้ งกระทาํ ในสงิ่ ไมด่ จี ากสงิ่ ทเ่ี หน็ จากสง่ิ ทร่ี บั รสู้ มั ผสั ทา่ นเตม็ พรอ้ ม ด้วยความกรุณาอย่างเหลือล้นท่ีปรารถนาให้เขาเหล่าน้ันพ้นจากความทุกข์ ที่เกิดจากการปรุงแต่ง ติดยึดกับส่ิงที่รับรู้และไม่สามารถปล่อยวางได้ ปรุงแต่ง จนเกิดความเศร้าหมองท่ีเรียกสมมติว่าบาป เพิ่มความทุกข์จากสิ่งที่รับรู้ สัมผัส อีกท้ังท่านยังส่งมอบมุทิตาจิตให้กับทุกสรรพส่ิง สรรพชีวิต อย่างไร้การแบ่งแยก ในลัทธิ ศาสนา ความเชื่อ ยินดีกับการรับผลแห่งความดีจากการกระทําของเขา แม้เขาเหล่าน้ันอาจกําลังตําหนิ โกรธ เกลียดชัง ทําร้ายท่านอยู่ก็ตาม
เมตตากรุณาท่ีขาดการวางใจเป็นกลาง ทุกข์ไม่จบส้ิน
ในทส่ี ดุ แลว้ ทา่ นสงบวางใจเปน็ กลางไมว่ า่ โลกนี้ บคุ คล สรรพสงิ่ ในโลกนี้ จะเป็นเช่นไร เพราะทุกอย่างล้วนเป็นไปตามเหตุปัจจัยที่กระทําสร้างกันมา ยอ่มรบัผลไปตามการกระทาํนน้ัๆเมอ่ืทา่นไดท้าํหนา้ทอ่ียา่งดทีสี่ดุ ดว้ยการสง่มอบ
130 : บ า ต ร เ ดี ย ว ท่ อ ง โ ล ก ๒
