Page 13 - เศรษฐกิจพอเพียง
P. 13
9
ที่อยู่ข้ำงใน อันนี้ก็เป็นข้อหนึ่งที่อยำกให้จัดกำรให้มีควำมเรียบร้อย แต่ก็ไม
หมดหวัง...”
พระรำชด ำรัส เนื่องในโอกำสวันเฉลิมพระชนมพรรษำ
ณ ศำลำดุสิดำลัย วันที่ ๔ ธันวำคม ๒๕๓๙
“...กำรจะเป็นเสือนั้นไม่ส ำคัญ ส ำคัญอยู่ที่เรำมีเศรษฐกิจแบบพอมีพอกิน
แบบพอมีพอกินนั้น หมำยควำมว่ำ อุ้มชูตัวเองได้ ให้มีพอเพียงกับตนเอง
ควำมพอเพียงนี้ไม่ได้หมำยควำมว่ำทุกครอบครัวจะต้องผลิตอำหำรของ
ตัวเอง จะต้องทอผ้ำใส่เอง อย่ำงนั้นมันเกินไป แต่ว่ำในหมู่บ้ำนหรือใน
อ ำเภอ จะต้องมีควำมพอเพียงพอสมควร บำงสิ่งบำงอย่ำงผลิตได้มำกกว่ำ
ควำมต้องกำรก็ขำยได้ แต่ขำยในที่ไม่ห่ำงไกลเท่ำไร ไม่ต้องเสียค่ำขนส่ง
มำกนัก...”
พระรำชด ำรัส เนื่องในโอกำสวันเฉลิมพระชนมพรรษำ
ณ ศำลำดุสิดำลัย วันที่ ๔ ธันวำคม ๒๕๓๙.
“...เมื่อปี ๒๕๑๗ วันนั้นได้พูดถึงว่ำ เรำควรปฏิบัติให้พอมีพอกิน
พอมีพอกินนี้ก็แปลว่ำ เศรษฐกิจพอเพียงนั่นเอง ถ้ำแต่ละคนมีพอมีพอกิน ก็
ใช้ได้ ยิ่งถ้ำทั้งประเทศพอมีพอกินก็ยิ่งดี และประเทศไทยเวลำนั้นก็เริ่มจะ
เป็นไม่พอมีพอกิน บำงคนก็มีมำก บำงคนก็ไม่มีเลย...”
พระรำชด ำรัส เนื่องในโอกำสวันเฉลิมพระชนมพรรษำ
ณ ศำลำดุสิดำลัย วันที่ ๔ ธันวำคม ๒๕๔๑
