Page 393 - cover-biology-boontieam new28-8 i_coateduv
P. 393
นิ ร า ศ สี ชั ง
เรือแล่นไปได้ชมวิวทิวทัศน์ เสียงลมพัดคลื่นสาดดังฉาดฉาน
วันที่หนึ่งเดือนกุมภาฟ้าแจ่มใส ธรรมชาติน่าดูอยู่ทุกวาร งามตระการได้ชมสุขสมใจ
น.ศ.ก. รุ่นที่หนึ่งจึงมุ่งไป ฝึกที่ใหม่ชื่อไพเราะเกาะสีชัง เพียงไม่นานก็มาถึงซึ่งเขตท่า ดูท้องฟ้าสวยเด่นเห็นแจ่มใส
เป็นการฝึกภาคท้องทะเลหลวง น.ศ.ก. ทั้งปวงไม่ห่วงหลัง หมู่เมฆน้อยลอยคว้างอยู่ห่างไกล เหมือนดวงใจไร้คู่อยู่เดียวดาย
ต่างเตรียมใจไปฝึกคึกคักจัง เกาะสีชังคือที่หมายในสายตา ถ้าฉันมีคนรักสักคนหนึ่ง สลักตรึงตราจิตมิตรสหาย
จากนักเรียนร้อยสามไปร้อยสอง อีกคนมองไม่เห็นอยู่ครูถามหา คงเป็นสุขสดใสในใจกาย น่าเสียดายที่ไม่มีคู่ชีวา
แล้วรออีกครู่ใหญ่ไม่เห็นมา ได้เวลาแปดโมงครึ่งจึงเดินทาง ปล่อยความคิดในจิตใจไปเรื่อยเรื่อย รู้สึกเมื่อยตามตัวทั่วแขนขา
ออกเดินทางโดยรถบัสสองคันใหญ่ รถแล่นไวไม่เบื่อดังเรือหาง จึงลุกขึ้นขยับกายให้หายชา ต่างเฮฮากันสนุกไม่ทุกข์ใจ
ศรีราชาคือที่หมายแห่งปลายทาง นั่งจับคางครุ่นคิดถึงมิตรใจ ทางเบื้องหน้าเรือสินค้ามาจอดอยู่ ไม่อาจรู้ว่ามาจากท่าไหน
ว่าจะเป็นคนไหนใครกันหนอ จะมาคลอเป็นคู่ชิดพิสมัย ใช้กล้องส่องมองดูอยู่แต่ไกล เหมือนอยู่ใกล้แลเห็นดูเด่นตา
จนบัดนี้แล้วยังไม่มีใคร มาผูกใจผูกจิตคิดสัมพันธ์ ในที่สุดเรือเราก็เข้าถึง ด่านที่ซึ่งตั้งใจจะไปหา
ใจครุ่นคิดจิตใคร่ครวญหวนนึกถึง เมื่อครั้งหนึ่งเคยมาพาสุขสันต์ เพื่อฝึกงานแลพักผ่อนนอนนิทรา ขึ้นที่ท่าเทววงษ์แล้วตรงไป
ศรีราชาน่าอยู่ดูทุกวัน ในจิตฉันนั้นเป็นสุขทุกนาที มาถึงด่านชาวด่านท่านต้อนรับ มีพร้อมสรรพข้าวปลาอัชฌาสัย
รถมาถึงศรีราชาเวลาสาย เร่งขวนขวายลงรถกันขมันขมี ที่พักผ่อนพร้อมพรักไม่หนักใจ สุขฤทัยในไมตรีที่ได้มา
ดูคึกคักไวว่องคล่องตัวดี พวกรุ่นพี่ที่สีชังมานั่งรอ ถึงสีชังนั่งคิดจิตผ่องแผ้ว เกาะนี้แล้วทั่วถ้วนล้วนหินผา
ลงจากรถไปขึ้นเรือที่ท่าน้ำ เรือสองลำมารอรับน่าขับหนอ มีต้นไม้อยู่บ้างแต่บางตา เหมือนกับว่าอยู่โดดเดี่ยวให้เปลี่ยวใจ
ศุลกากรสองลำนั่งไม่พอ จึงต้องขอเรือสมชัยไปอีกลำ เกาะสีชังแห่งนี้ของดีนัก ฉันขอจักเล่าแจ้งแถลงไข
เป็นสามลำนั่งสบายไม่อึดอัด คลื่นสาดซัดเรือโขยกโยกถลำ ว่าเกาะนี้ของดีมีอย่างไร โปรดจงได้เตรียมสดับและรับฟัง
อยู่หัวเรือต้องหันเหเซคะมำ เพราะเปียกน้ำกันหมดจำอดทน จะขอเริ่มตั้งต้นแต่หนนี้ อันของดีมีมากจากหนหลัง
ไปในเรือครูห่อข้าวเอามาแจก ใส่ถุงแยกแบ่งไว้ไม่สับสน นับตั้งแต่ ร.ห้าชีวายัง มีถ้ำพังเขาขาดและหาดทราย
ข้าวและกับแยกไว้ไม่ปะปน แจกกันคนละห่อพอสำราญ ที่ชื่อเด่นเห็นจะเป็นหาดทรายแก้ว ช่างเพริศแพร้วเลอเลิศงามเฉิดฉาย
390 391
