Page 15 - ปัญญาสาร 62-1.indd
P. 15
ครูเกษียณอายุราชการ
ครูเกษียณเลาเรื่อง
เรามักได้ยินค�าพูดนี้เสมอ “ต้นทุนของชีวิตคนเรา
ไม่เหมือนกัน”แต่ทุกชีวิตได้มาเหมือนกัน คือ “เวลา”
เราจะใช้ “เวลา” อย่างไร …
“เวลา” ในอดีต เป็นสิ่งที่ผ่านไปแล้ว เป็นการเรียนรู้
ที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้…เราท�าได้อย่างเดียวเรียนรู้
จากสิ่งที่ “เวลา” ผ่านไปว่าจะเก็บเกี่ยวเป็นประสบการณ์
ที่จะพาเราก้าวต่อไปหรือ ปล่อยวาง เพราะถ้าเราเก็บไว้
ทุกเรื่อง ชีวิตจะเป็นสุขอย่างไร…
“เวลา” ในปัจจุบัน ในวันนี้ เวลานี้ ขณะนี้ เราจะใช้
“เวลา” วันนี้ เวลานี้ ขณะนี้ อย่างไร ที่ท�าให้เรามีความสุข
สนุกกับสิ่งที่เราท�าอยู่ สนุกกับการท�างาน เมื่อเรามีความสุข
กับการท�างานถึงแม้ว่ามันจะยากล�าบากอย่างไร เราก็จะ
ผ่าน “เวลา” นั้นไปได้อย่างมีความสุข ความก้าวหน้า
ด้านต่าง ๆ ก็จะตามมา และ “เวลา” นั้นจะเป็นเวลาที่ผ่านไป
“เวลา” ในอนาคต เป็นเวลาที่ก�าลังก้าวมาแทนที่
“เวลา”ในวันนี้ เวลานี้ ขณะนี้ ทุกขณะ ดังนั้นไม่ต้องไปคิด
ว่าอนาคต …เราจะเป็นอย่างไร เพราะยิ่งคิดยิ่งก่อให้เกิด
ความไม่สงบสุขของชีวิต ชีวิตของคนเรานั้น ควรให้
ความส�าคัญกับ “เวลา” วันนี้ เวลานี้ ขณะนี้ให้มาก
เมื่อเรารู้จักใช้ “เวลา” วันนี้ เวลานี้ ขณะนี้ ชีวิตก็เป็นสุข
ครูมาโนช ศรีจารุเมธากร
๓๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๒
วารสาร
ปัญญาสาร 13
