Page 13 - _____ 2 _______Neat
P. 13

การพัฒนาตน


                       ใน 3  ชนิดจะมีปุมรับรส ซึ่งถึงแมจะสามารถรับรสมาตรฐานได 4  รสเทานั้นคือ เปรี้ยว หวาน เค็ม
                       และขม แตดวยเสนประสาทที่ประสานกันอยางซับซอนและประสาทรับกลิ่นทําใหเราสามารถแยก

                       รสตาง ๆ ไดอยางละเอียด

                                              การมอง แสงเขาสูตาทางแกวตาและถูกปรับใหภาคคมชัดบน

                       จอรับภาพที่อยูดานหลังของลูกตา ที่ซึ่งเซลลไวตอแสงเปลี่ยนเปนสัญญาณไฟฟาผานประสาทตา
                       ไปยังสมอง เพื่อแปลความหมายของภาพ

                                              การดมกลิ่น ประสาทสัมผัสกลิ่นของคนเรามีศูนยกลางอยูที่แผนเยื่อ

                       รับกลิ่นที่เพดานของชองจมูก ขณะอากาศผานเขาสูชองจมูกจะกระตุนเซลลที่แผนเยื่อรับกลิ่นให

                       สงสัญญาณไฟฟาไปยังสมองเพื่อแยกแยะกลิ่นตาง ๆ
                                              การรับรูสิ่งตาง ๆ ที่อยูรอบตัวเราเกือบทั้งหมด ไดขอมูลมาจาก

                       ประสาทรับความรูสึกพื้นฐาน 5  ทางดวยกัน คือ การเห็น ไดยินเสียง รูรส ไดกลิ่น และสัมผัส ใน

                       จํานวนนี้การเห็นและการไดยินจัดวาเปนประสาทที่สําคัญที่สุดอยางไรก็ดีในความเปนจริง การรับรู

                       ทุกชนิดจะทํางานประสานกันเพื่อใหเห็นภาพรวมทั้งหมด ตัวอยางที่แสดงถึงการทํางานรวมกันนั้น

                       เห็นไดชัดขณะรับประทานอาหาร กลิ่นเปนสิ่งสําคัญในการใชแยกแยะความแตกตางของอาหารที่
                       มีรสและลักษณะเหมือนกัน นี่คือเหตุผลวาทําไมเราจึงรูสึกเหมือนไมรูรสอาหารขณะเปนหวัด

                       อยางไรก็ตามเมื่อความรูสึกชนิดหนึ่งเสียไป ความรูสึกชนิดอื่นอาจชวยทดแทนกันได ตัวอยางเชน

                       เราอาจใชการสัมผัสและฟงเสียงหาทิศทางไดขณะอยูในที่มืด

                               เรื่องที่ 2.1.3 ระบบกลามเนื้อ
                                       ระบบกลามเนื้อเปนระบบที่ทําหนาที่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของรางกาย โดยจะ

                       อาศัยคุณสมบัติการหดตัวของใยกลามเนื้อ ทําใหกระดูกและขอตอเกิดการเคลื่อนไหว และมี

                       ความสัมพันธซึ่งกันและกัน นอกจากการเคลื่อนไหว ของกระดูกและขอตอแลว ยังมีการเคลื่อนไหว

                       ของอวัยวะภายในรางกาย เชน การเตนของหัวใจ การบีบตัวของเสนโลหิต การบีบตัวของกระเพาะ
                       อาหาร ลําไส และการทํางานของปอด เปนตน การเคลื่อนไหวตางๆ เหลานี้เกิดจากการทํางานของ

                       กลามเนื้อทั้งสิ้น

                                       กลามเนื้อเปนสวนประกอบใหญของรางกายมนุษยและเปนสวนสําคัญที่สุด
                       ทําหนาที่ในขณะที่มีการเคลื่อนไหวของรางกายหรือเพียงบางสวน เชน การหายใจ การเตนของ

                       หัวใจ การเคลื่อนไหวของระบบทางเดินอาหาร เปนตน กลามเนื้อในรางกายทั้งหมดมีน้ําหนัก

                       ประมาณ 2/5  ของน้ําหนักตัวสวนใหญอยูบนรอบแขนและขา ซึ่งยึดติดกันอยูโดยอาศัยขอ






                                                                                                       43
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18