Page 113 - Va_Benissimo_3_Podrecznik_druk
P. 113

la coniugazione dei verbi in italiano






                                                   TABELE ODMIAN CZASOWNIKÓW
                                                 LA CONIUGAZIONE DEI VERBI IN ITALIANO

                     Poniższe  tabele  przedstawiają  odmianę  włoskich  czasowników.  Aby  ułatwić  zapamiętanie  form,  czasowniki
                     regularne zostały podzielone według typów koniugacyjnych. W tabelach podano schematy odmiany czasowników
                     w czasie teraźniejszym (presente), w czasie przyszłym (futuro semplice) oraz w czasach przeszłych: passato
                     prossimo, imperfetto, trapassato prossimo, w czterech trybach (modi): indicativo, congiuntivo, imperativo,
                     condizionale. Podano również odmianę czasowników posiłkowych, zwrotnych oraz czasowników połączonych
                     z zaimkami. Czasowniki nieregularne zostały podane w kolejności alfabetycznej.
                     Informacje o akcencie
                     W formach bezokoliczników czasowników włoskich, jak i w ich odmianie w czasie teraźniejszym, akcent pada za-
                     zwyczaj na przedostatnią sylabę z wyjątkiem 3. osoby liczby mnogiej czasu teraźniejszego regularnie akcentowanej
                     na trzeciej sylabie od końca (parlano, chiamano, temono, sentono, finiscono itd.). Jednakże wiele czasowników
                     akcentuje się na trzecią sylabę od końca w bezokoliczniku lub w pierwszej, drugiej i trzeciej osobie liczby pojedyn-
                     czej (io, tu, lui/lei/Lei), a w trzeciej osobie liczby mnogiej (loro) akcentowana jest czwarta sylaba od końca. W trak-
                     cie nauki te przesunięcia akcentu mogą powodować problemy z zapamiętaniem jego właściwego położenia, dlatego
                     też w poniższych tabelach zostały podkreślone sylaby akcentowane czasowników, w których akcentowana jest trzecia
                     lub czwarta sylaba od końca. Brak podkreślenia oznacza, że w danej formie akcent pada na drugą sylabę od końca.
                                              CZASOWNIKI REGULARNE • VERBI REGOLARI

                      cOniuGaziOnE in -aRE
                      PARLARE – mówić, rozmawiać;  Czasownik posiłkowy: avere   P. p.*: parlato   Gerundio presente: parlando
                      P R E S E N T E
                        Persona       INDICATIVO PRESENTE      CONGIUNTIVO PRESENTE             IMPERATIVO
                      io            parlo                     parli                      –
                      tu            parli                     parli                      parla
                      lui / lei / Lei  parla                  parli                      parli
                      noi           parliamo                  parliamo                   parliamo
                      voi           parlate                   parliate                   parlate
                      loro          parlano                   parlino                    parlino

                      PA S S AT O
                        Persona     PASSATO PROSSIMO      CONGIUNTIVO          IMPERFETTO          TRAPASSATO
                                                             PASSATO                                PROSSIMO
                      io            ho parlato          abbia parlato       parlavo             avevo parlato
                      tu            hai parlato         abbia parlato       parlavi             avevi parlato
                      lui / lei / Lei  ha parlato       abbia parlato       parlava             aveva parlato
                      noi           abbiamo parlato     abbiamo parlato     parlavamo           avevamo parlato
                      voi           avete parlato       abbiate parlato     parlavate           avevate parlato
                      loro          hanno parlato       abbiano parlato     parlavano           avevano parlato

                     F U T U R O                                C O N D I Z I O N A L E
                        Persona        FUTURO SEMPLICE             Persona    CONDIZIONALE SEMPLICE
                      io           parlerò                      io            parlerei
                      tu           parlerai                     tu            parleresti
                      lui / lei / Lei  parlerà                  lui / lei / Lei  parlerebbe
                      noi          parleremo                    noi           parleremmo
                      voi          parlerete                    voi           parlereste
                      loro         parleranno                   loro          parlerebbero

                     *P. p. – participio passato
                                                                                                                     113
   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118