Page 278 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 278

�
                                             ่
                           ิ
                      ่
                  ั
            ข่้อวินยู่ ถ้ก - ผดู แก่กัน แตั้่ถ้้าเผอตั้่อไปภายู่หน้า เข่าไม่ไดู้อยู่่กับเรา
                                                                         ่
                        ่
                     ่
                     ่
                      �
                                                                     ้
                                                                       ้
                                                                         ่
                              ่
                                        ่
                                        ่
            เข่าไปอยู่ที่่อ�น หรอเข่าไปอยู่เอกเที่ศองค์เดู่ยู่ว เข่าควรจะไดูร่เร�องราว
                                      ั
                                    ิ
            ข่องพ่ระตั้ามพ่ระธรรมวนยู่ น�นคอ เข่าควรจะไดูรเร�องตั้ัวข่องเข่า
                                                               ้
                                                              ้
                                                                  ่
                                                               ่
                                           ั
                                              ่
                                                                               ่
            เอง ไม่ใช่่ว่าคอยู่แตั้่จะมาร้จากเรา “เข่าควรจะไดู้ร่้.. ว่าการเข่้ามาส่
                                       ่
            รมกาสาวพ่สตั้รแลวน เข่ากสามารถ้ดูำรงอยู่่ตั้อไปไดูอยู่างมนคง
                                ้
                                                            ่
                                                                   ้
                             ์
                                   ่
                                         ็
              ่
                                   ้
                                                          ่
                                                                      ่
                        ั
                                                                          �
                                                                          ั
                                                           ่
                            ่
                                                                      ั
                ิ
            ในจตั้ในใจดู้วยู่มหลักเกณฑ์.. รักษาความเป็นอยู่ในสมณวสยู่ไดู้อยู่่าง
                                                                    ิ
                                                           ่
                         ั
            งดูงาม และม�นคงถ้าวรส่บไปไดู้แม้ดู้วยู่ตั้นเอง..”
                  อกอยู่่างหน�ง การเร่ยู่นนักธรรมน้น ก็มิใช่่เฉพ่าะเร่องวินยู่
                                                                       �
                                                                             ั
                                                     ั
                              ึ
                   ่
                            ้
                            ั
                                                          ั
                                                                  �
                                                                    ั
                                                                    �
            อยู่่างเดู่ยู่วเที่่านน ยู่ังเป็นเรองข่องพ่ระธรรมอนเป็นคาสงสอนส่วน
                                        �
                                        ่
              ่
               �
            ที่�สาคัญ เป็นหลักเป็นแก่นใหญ่ข่องพ่ระศาสนา เพ่ราะว่าในหลักส่ตั้ร
                                                  ่
                           �
                                                               ่
                     ั
            ธรรมะน้น เม่อบวช่เข่้ามาแล้ว อยู่่ในพ่ระวินยู่ดูแล้ว  ตั้่อไปจะ
                                                            ั
                          ั
            ประพ่ฤตั้ิปฏิบตั้ิเอาอะไร อันน่้ก็จะเป็นแก่นเป็นแนวที่าง เป็นหลัก
                                                        ี
                                                                             ื
                                                                         ้ำ
                                                                         ี
            ในส่วนข่องจตั้ข่องใจโดูยู่แที่้ การที่ร้ว่า “ท่เราบวชเข้ามาน เพ่อ
                         ิ
                                                �
                                                 ่
                                                ่
                                                                     ้ำ
                                       �
            ประสงค์อะไร นี่เป็นเรื่องที่สาคัญที่สุดในชีวิตแห่งภพชาตินี” การบวช่
                                                        �
                                                 �
                                                 ่
            เข่้ามาข่องพ่วกเราพ่ระสงฆ์องค์เณร ที่แที่้ก็เพ่อปฏิบตั้ิให้เกดูคุณธรรม
                                                              ั
                                                                    ิ
                                                        ่
                                                              ิ
                                      ิ
            ความเจริญส่งส่งข่ึ้นข่องจตั้ใจ ให้ข่ยู่ับฐานะข่องจตั้ใจให้ส่งมากข่ึ้น
                                                               ิ
                                                                             ั
                                                   ั
                                             ่
                                             �
              �
              ั
            นนหมายู่ความว่า บวช่เข่้ามาเพ่อปฏิบตั้ิธรรมให้จตั้สามารถ้ถ้ึงข่้น
                 ุ
                   ิ
                     ุ
                   �
            บริสที่ธผดูผ่อง พ่้นจากทีุ่กข่์ โที่ษ ภยู่ เวร ตั้ามวถ้่ที่างข่ององค์พ่ระ
                                                             ิ
                                                ั
                                                                             ่
                                ่
                                                  ุ
            สัมมาสัมพ่ที่ธเจ้า ที่�ที่รงตั้รัสเป็นพ่ระพ่ที่ธศาสนาเอาไว้ และนนก็คอ
                                                                         �
                                                                         ั
                       ุ
                                                               ุ
                                                                  ็
                     ั
                                                  ึ
                           ิ
                                                              �
            ตั้้องปฏิบตั้ิให้จตั้ข่องตั้น ๆ น้นเจริญข่้น และในที่สดูกพ่้นจากทีุ่กข่์
                                         ั
                                                              ่
                                                               ่
                             ั
            โที่ษ ภัยู่ เวร ที่้งหลายู่ที่ั้งปวงในวัฏสงสาร อันน่้คอเป็นหลักใหญ่
            ใจความที่ว่า ที่าไมเราจงมาบวช่ ที่กล่าวที่แรกว่าเราจะอยู่่ในสมณเพ่ศ
                                                                   ่
                                   ึ
                           �
                                              �
                                                    ่
                                              ่
                     �
                     ่
                                                           ั
                                  ั
                                                                 ่
            ยู่ังไง นนเป็นพ่ระวินยู่ เปร่ยู่บเสมอนเป็นร้วก้นให้มความเป็นอยู่่
                                                         ั
                                                                               ่
                                                ่
                    �
                    ั
            แบบสมณะให้สมบรณ์มนคงตั้ลอดูและปลอดูภยู่ ในข่ณะที่ปลอดูภยู่
                                                                             ั
                                                          ั
                                                                      ่
                                                                      �
                               ่
                                    �
                                    ั
                                                                               ิ
                          ่
                                                                             ั
                          �
              ็
            กยู่ังสามารถ้ที่จะดู�ารงตั้นข่องตั้นให้เจริญรุ่งเร่องในการประพ่ฤตั้ิปฏิบตั้
                    l
            264   พระพิชิต ชิตมาโร
   273   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283