Page 282 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 282

้ำ
                                   ั
                                ่
                                                  ่
                                                            ึ
                                                            ่
                                                  ู
            เพียงองค์สององค์เทำนน เช่น หลวงปเหรียญ ซงชรำภำพมำก ถัด
                                                    ึ
                                                                ิ
            เข้ำไปในหน่อยก็มี หลวงปู่จันทร์โสม ซ่งท่ำนมีศักด์เป็นหลำนของ
            หลวงปู่เทสก์ อำยุท่ำนมำกแล้วจะแปดสิบแล้วด้วย ส่วนหลวงปู่บัวพำ
            ท่ำนมรณภำพไปก่อนนำนแล้ว ก็ว่ำท�ำให้วัดหินหมำกเป้งของเรำ
            เม่อหลวงปู่เทสก์จำกไปก็เงียบเหงำลงอย่ำงมำก ช่อเสียง ท้ำงสภำพ
                                                              ื
                                                                       ั
               ื
            วัด คุณธรรม คุณงำมควำมดีอะไรต่ำง ๆ อันเป็นลักษณะเด่นของวัด
            หินหมำกเป้งก็ค่อย ๆ เลือนลำงจืดจำงไป ดูเหมือนก�ำลังเลือนลำง

            จำงออกไปจำกควำมรู้จักสนใจของผู้คนพุทธบริษัทท้ำงหลำยเอำมำก ๆ
                                                              ั
            และคงจะจำงออกไปจำกควำมสนใจจะรับทรำบของครูบำอำจำรย์
            ส�ำนักต่ำง ๆ ท่แม้เม่อก่อนยังได้ติดต่อติดตำมถำมข่ำวครำวกันระหว่ำง
                          ี
                                ื
                                  ื
            ส�ำนัก เราคิดว่าในเม่อครูบาอาจารย์ของเราท่านจากไปแล้ว เรา
                                                           ั
                                                                     ี
            สมควรท่จะเคารพสักการะถือเอาครูบาอาจารย์ท้งหลาย ท่อยู่ในสาย
                     ี
            กรรมฐานนี้เป็นครูบาอาจารย์ของเราสืบต่อไป และเราได้พาหมู่คณะ
            จากวัดหินหมากเป้งแวะเวียนไปกราบแสดงความเคารพคารวะครูบา

                              ั
                            �
            อาจารย์ ตามสานกต่าง ๆ ไปแสดงความเคารพนอบน้อมกราบไหว้
            องค์ท่าน เสมือนว่าพวกเราเป็นน้องนุ่ง “ขออาศัยพึ่งใบบุญ ขอยึดถือ
            เอาครูบาอาจารย์ได้เมตตาเป็นครูบาอาจารย์ของตนของพวกกระผม

                                             ื
                                                                        ู
                                                                   ่
                                                         ้
            ขอไดโปรดแนะนำพรำสอนตกเตอนพวกเกลากระผมทเปนลกศษย
                                                                               ์
                                                                   ี
                                         ั
                                  ่
                                                                           ิ
                                                                     ็
                  ้
                                                                        ่
                                                          ู
                                                                        ึ
            วัดหินหมากเป้งด้วย พวกเราเมอพ่อแม่ไม่อยแล้ว ก็หวังพงครูบา
                                                          ่
                                             ่
                                             ื
            อาจารย์ซึ่งเป็นพในสายธรรม ขอความเมตตาให้การดูแลพวกเกล้า
                      ่
                      ึ
                             ่
                             ี
                                                                            ่
                                                                            ี
                                                                        ้ำ
                                                                        ื
                                                                               ่
                                                            ้ำ
            กระผมด้วย” ก็ได้พำกันไปทำกำรคำรวะอย่ำงนในแทบทุกพนท ท
                                                                               ี
                                                            ี
                                  ึ
            สำมำรถเดินทำงไปได้ ซ่งต่อมำก็สร้ำงควำมสนิทสนมรู้จักมักคุ้นกันสืบต่อ
            ไปได้ยำวนำน มีควำมเคำรพนับถือซ่งกันและกัน ซ่งท่จริงแล้วส�ำหรับ
                                               ึ
                                                                ี
                                                             ึ
                                                                             ั
            ตัวเรำเองนน มีควำมรู้สึกเคำรพนับถือครูบำอำจำรย์ต่ำง ๆ เหล่ำน้ำน
                       ั
                       ้ำ
                                                                     ี
            ด้วยควำมจริงใจอยู่แล้วเสมอ เพรำะว่ำควำมคิดของเรำน้ำไม่เหมือน
                    l
            268   พระพิชิต ชิตมาโร
   277   278   279   280   281   282   283   284   285   286   287