Page 69 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 69
ั
ท่านบอกว่า “ดีแล้วเอาไปเถอะ” ท่านว่า ท่านไม่จับท้งไม่เป่าให้ด้วย
ั
ี
เรายังถามท่านต่อไปอีกว่า หลวงปู่ครับ ท่เขียนไว้ตรงสระน่นน่ะ บอก
ว่าระวังจระเข้ดุ มันมีจระเข้จริง ๆ เหรอครับ ท่านบอกว่าก็มีน่ะสิ “มัน
่
ี
เป็นแข้หิน” (จระเข้หิน) “แต่ก่อนมันอยู่ในสระใหญ่ ใต้ภู ทน�้าไหล
�
ออกมานั่นแหล่ว ..แต่กี้มันตัวหน้อย ๆ ส่ากับแก้นี่ (เท่าตุ๊กแก) ญาพี่่อ
�
น่แหล่วฝนหินให้มันกิน เล้ยงมันอยู่มันก็ใหญ่ข่้นมา..” (มันเป็นจระเข้
ี
ี
หิน แต่ก่อนมันก็อยู่ในสระใหญ่ ใต้ภูเขา ทน้าไหลออกมาน่นแหละ
่
�
ี
ั
ี
ี
่
หลวงพี่่อน่แหละฝนหินให้มันกิน เล้ยงมันมา แล้วมันก็โตข้นมา) เรา
ั
ี
ถามต่ออก “มันตวใหญ่ไหมครบหลวงปู่” ท่านว่า “มนกใหญ่อยู่เด๊ะ
็
ั
ั
มันคือสิจัก..ห้าเมตร..เจ็ดเมตร..น่ละ น่ก็กะเอาเด๊ะ แต่สิถืกอยู่ดอก..”
ี
ี
ั
ี
็
ั
ี
็
(มนกใหญ่อยู่นะ มนคงจะสก ๕ เมตร ๗ เมตร น่แหละ น่กกะ
ั
โดยประมาณเอานะ แต่จะถูกอยู่หรอก) พี่วกเราพีู่ดคุยกับหลวงปู่
ี
อยนานพี่อสมควร แล้วท่านก็บอกว่า “บาดน พี่ากันกลับไปซึ่๊ะ” (ทีน
้
ี
ู
่
่
ู
่
พี่ากันกลับไปซึ่ะ) พี่วกเรากราบลาท่านกลับ ปรากฏว่าต่อมา หม
เพี่่อนท่ไปด้วยกัน เขาก็เอาไปซึ่ื้อหวยไปซึ่ื้อเลข ห้า - เจ็ด, เจ็ด - ห้า
ื
ี
เขาบอกว่าหลวงปู่บอกจระเข้ยาวห้าเมตรเจ็ดเมตร เขาพี่ากันไปซึ่ื้อ
ู
ั
หวย ถกหวยกนยกใหญ่ ส่วนเราไม่ถูกอะไรเลยเพี่ราะเราไม่ร้จกหวย
ู
ั
ึ
ี
ู
และจากคาพดำของหลวงปู่ผางน่แหละก็เป็นส่วนหน่งททาให้เรามีความ
�
่
ี
�
ั
ู
ิ
ี
ี
้
ู
ึ
่
ร้สกว่า การบวชของเราน เรมมความหวงอย่ข้างหน้า จตใจไม่เคย
ิ
�
ท้อถอยเลย และการแนะนาของท่านบอกว่าให้ “หันหน้าเข้าป่านะ
อย่าหันหน้ากลับมา” โอ…อันน้มีประโยชัน์มากทีเดียว ตราบใดำท่เรา
ี
ี
ื
มุ่งหน้าไปเร่อย ๆ ไม่หันกลับมาดำูว่าเราจะมีความสนุกสนานอย่างไร
ี
บ้างในตอนเม่อเป็นฆราวาสอยู่น้นน่ะ อันน้เป็นเคร่องมืออย่างหนึ่ง
ั
ื
ื
ี
่
ิ
�
่
้
ั
ทนาใหเราพนจากความคดำจะวอกแวก วอแว และกลบมาสสถานะเกา
ู
่
้
ั
ของเราในเพศฆราวาส เป็นเหตุให้เราม่นคงในเพศบรรพชิตของเรา
l
ความเปนมาของเรา 55
็
