Page 56 - นิตยสารธัมมวิโมกข์ ปฐมฤกษ์
P. 56
พอถึงหน้าโรงลิเก ตอนนี้ก็เป็นความสุขของเรา กว่าลิเกจะโหมโรง
ี
เสร็จ ดูมันช่างอืดอาดชักช้าเหลือเกิน จะลุกไปปัสสาวะก็กลัวจะไม่มีท่นั่ง เลย
ั
ต้องอดทนกล้นเอา แต่ดีหน่อยท่มีถั่วลิสงต้มเคี้ยวไปพลางๆ
ี
“เฮ้..ฮัดข้า..แขกมาแล้วจ้า”...... ผมตาค้าง หูผ่ง หยุดเคี้ยวถั่วทันท ี
ึ
เวลาท่รอคอยมาถึงแล้ว ลิเกออกแขก ตอนนี้แหละ คนดูฮือฮาเร่มเบียดกัน
ี
ิ
เข้ามา แหม..รู้สึกมันคึกคักยั่วยวนหัวใจจริงๆ พอลิเกออกแขกจบ โต้โผออก
ี
ื
มาบอกเร่องท่จะแสดง แล้วก็ปล่อยตัว
ตัวแรกราป้อออกมา ท่าทางชดช้อยสวยงามจริงๆ รากรีดกรายมือซ้าย
�
�
ป้ายก้น มือขวาบังหน้า โค้งให้คนดูทีหนึ่ง แล้วก็เดินวนรอบหน้าเวทีหลาย
รอบ คนตีพิณพากย์ แหงนมองหน้าควากว่าจะลงเพลงโต้พ่อเจ้าประคุณไม่
�
่
ยอมนั่งสักท ี
ั
คนดูนั่งเงียบกริบ ต้งใจฟัง ตามองจ้องแทบไม่กะพริบ ผมเองรู้สึก
ึ
หัวใจเต้นเบาลงหน่อย นึกถึงถั่วลิสงข้นได้ จึงล้วงเอามาเคี้ยวต่อ ตอนนี้ก็
ลืมไปแล้ว..ไม่รู้ว่าเคี้ยวเปลือกถั่วเข้าไปบ้างหรือเปล่า
ื
ผมชอบมากท่สุด ตอนพระเอกนางเอกรักกัน รู้สึกมันต่นเต้นจนบอก
ี
ั
ไม่ถูก แต่ทว่าจะรักกันได้นั้นยากจริงๆ นางเอกเป็นคนจน ก�าพร้าแม้ต้งแต่
้
ึ
เล็ก พ่อมีเมียใหม่ จงต้องมาอยู่กับแม่เลียง โดนดุ โดนด่า โดนว่าสารพัดแทบ
้
ไม่เว้นวัน โดนใช้ให้ถูบ้าน ตักน�า ซักผ้าจิปาถะ เห็นแล้วน่าสงสารดูไปนั่งนึก
ี
ไป เมื่อไรหนอ..พระเอกจะพาหนีไปเสียท จะได้ไม่ต้องล�าบาก อีกใจหนึ่งก็
้
นึกด่าแม่เลี้ยงใจร้าย ใช้ได้ใช้เอาเหมือนไม่ใช่คน มีอย่างท่ไหนใช้ให้ตักน�า
ี
ิ
วันละ 10 ตุ่ม นางเอก เอวเล็กเอวบางจะไปห้วยังไงไหว นี่ถ้าผมเป็นน้องก็
52
