Page 65 - นิตยสารธัมมวิโมกข์ ปฐมฤกษ์
P. 65

คืนนั้นพวกเรานอนหลับๆ ต่นๆ เป็นเพราะอะไรก็รู้ๆ กัน แต่ท่หนัก
                                                 ื
                                                                                ี
                หน่อยคือ หนูต ขนาดท่านปิยวดีทักทายด้วย ยังบอกให้ท่านรอเดี๋ยว ขอหลับ
                             ้
                             ี
                อีกสักหน่อยและอีกอย่างหนึ่งท่นอนไม่หลับ เป็นเพราะอากาศหนาว หนาวจน
                                            ี
                เป็นเหน็บชา ทาให้พวกเราคิดว่าถ้าเป็นชายแดนคงจะรุนแรงกว่านี แต่ได้ยิน
                                                                            ้
                             �
                เสียงบ่นมาจากผู้ท่นอนเต็นท์ว่า..เสียงกรนของพ่แดงข้ามเต็นท์มา ทาให้นอน
                                                           ี
                                                                             �
                                ี
                ไม่หลับ ดังนั้นยังไม่ทันสว่าง ทุกคนจึงเรียบร้อยหมด
                       คณะของหลวงพ่อมุ่งหน้าไปทางอรัญประเทศ แต่หยุดแค่วัฒนานคร

                 ึ
                ซ่งห่างจากจังหวัดเกินกว่าร้อยกิโลเมตร มาถึงแล้ว..ค่ายวัฒนานคร อยู่ห่าง
                                                ื
                ตัวอ�าเภอประมาณ 5 กิโลเมตร ช่อของค่ายเป็นชื่อวังเก่าของสมเด็จพระ
                นเรศวรมหาราช ค่ายนี้มี 4 นคร คือ เขลางนคร มาจากล�าปาง นครสองแคว

                                  ี
                จากพิษณุโลก นครส่แคว จากนครสวรรค์ และศิลาอาสน์ จากอุตรดิตถ์ สภาพ
                ของชายแดนมีแต่ดินสีแดง แห้งแล้ง ต้นไม้ก็น้อย หาต้นไม้เป็นพุ่มสูงไม่ได้

                                                                    ี
                เลย ดังนั้นทหารทุกคนจึงต้องต่อสู้กับสภาพภูมิประเทศท่กันดาร ยามกลาง
                วันก็แสนจะร้อนจัด ยามกลางคืนก็หนาวเหน็บ ทหารเหล่านี้เป็นทหารม้ายาน

                เกราะ เมื่อพวกเราไปถึง เขาเตรียมพร้อมต้อนรับเราอยู่แล้ว มีท้งการเสิร์ฟ
                                                                           ั
                                   ้
                 ้
                                                                                ื
                             ่
                             ี
                น�าโคลา เป๊ปซ และน�าแข็งเปล่า พวกเรารู้สึกเกรงใจ เขาเข้าไปในเมืองซ้อผล
                    ึ
                ไม้ซ่งแสนจะแพงมาเลี้ยงพวกเรา ใบหน้าของเขาเหล่านั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
                ยินดี และศรัทธาเคารพในหลวงพ่อ หลวงพ่อยังไม่ทันจะแจกเหรียญ เขาก็ขอ
                เข็มกองทุนจากพวกเรา เพราะคิดว่าเป็นสิ่งท่จะช่วยเขาได้ เขาปิดช่อค่ายไว้
                                                                             ื
                                                         ี
                เพ่อรอหลวงพ่อเจิม หลวงพ่อทาพิธีบวงสรวง เจิมท้งสองด้าน พร้อมกับเจิม
                  ื
                                            �
                                                              ั
                หน้าให้กับทหารในระดับผู้บังคับบัญชา ท่านบอกว่า “ท่านท้าวมหาชมพูเสด็จ”
                ท่านให้อาราธนาบารมีพระพุทธเจ้าและบอกท่านด้วย แล้วทุกคนจะปลอดภัย



                                                 61
   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70