Page 66 - นิตยสารธัมมวิโมกข์ ปฐมฤกษ์
P. 66
ั
หลังจากนั้นทหารได้พาพวกเราท้งหมดข้นรถจ๊ปน�าชมทางด้านหลัง
ี
ึ
ค่าย และเมื่อถึงเวลาอาหารกลางวัน ทางค่ายได้ติดต่อร้านอาหารในเมือง มา
ทาเลี้ยงพวกเรา เป็นอาหารท่ดีมาก พวกเราต่างก็เกรงใจ กินกันไม่ค่อยจะลง
�
ี
เมื่อนึกถึงว่า เขาต้องสิ้นเปลืองเพราะเรา และเขาก็ไม่เคยได้กินดีอย่างนี้เขา
ี
คอยบริการเราตลอดเวลา เขาดีใจท่พวกเรามา ถึงแม้จะล�าบากแค่ไหนก็ยินดี
�
ึ
�
ั
ทา ซ่งการต้อนรับของพวกทหารคร้งนี้ทาให้พวกเราประทับใจมาก
หลวงพ่อท่านเป็นตัวแทนแนวหลัง กล่าวขอบคุณบรรดาทหารหาญ
่
ทกคน ทได้ทาหน้าทปกป้องผ้อยู่แนวหลังให้เป็นสขและปลอดภัย และหลวง
ี
่
�
ี
ุ
ุ
ู
พ่อได้ให้ความมั่นใจแก่ทหารทุกคนว่า “ปลอดภัย” แน่ หลังจากนั้น พันเอก
ประจักษ์ สว่างจิตร ผู้บังคับการกองพัน ข้นมากล่าวแทนบรรดาทหารหาญ
ึ
ึ
้
ึ
มีข้อความตอนหนึ่งซ่งซาบซ้งใจพวกเราเหลือเกิน ท่านกล่าวด้วยน�าเสียงท ่ ี
นุ่มนวลว่า “ทหาร เป็นมิตรท่ดีแก่คนดี ทหาร เป็นสุภาพบุรุษในเมือง” และ
ี
ี
้
ี
เปล่ยนเป็นน�าเสียงท่หนักแน่นว่า “ทหารเป็น เพชฌฆาตในสงคราม ทหารทุก
ื
คนยินดีเสียสละเลือดเนื้อและชีวิต เพ่อชาต ศาสนา และพระมหากษัตริย์”
ิ
พวกเราได้ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นใจ หลังจากนั้น ทหารทุกคนเดินออกมารับ..
ี
เหรียญไพรีพินาศ ด้วยใบหน้าท่ยิ้มแย้มแจ่มใส เขาดีใจ เขาสมหวัง เพราะ
อย่างน้อย...จิตใจของพวกเราได้มีส่งท่ยึดเหนี่ยวแล้ว
ี
ิ
ี
้
ึ
ในงานนี ตากล้องของคณะซ่งเหนื่อยมากท่สุดก็เห็นจะเป็น หลวงพ ่ ี
ชโลทัย ถึงกับแบกกล้องแทบไม่ไหว ท่านพยายามเก็บทุกภาพ แม้แต่ภาพ
ี
น้องเปี๊ยกลงจากรถถังไม่ได้ ก็ยังถ่ายไว้ หลวงพ่อท่านสั่งให้หลวงพ่ชโลทัย
คุมพวกเด็กๆ ไปดูรถถัง แต่พอเผลอหน่อยเดียว หลวงพี 3 องค์ ยกเว้น
่
�
ึ
ิ
หลวงพ่ต๊ก แอบข้นไปหลบในรถถังเสียนี่..ทาให้พวกน้องๆ มองด้วยความ
ี
62
