Page 65 - demo1
P. 65
คืนนั้นพวกเรานอนหลับๆ ต่นๆ เป็นเพราะอะไรก็รู้ๆ กัน แต่ท่หนัก
ื
ี
ี
้
หน่อยคือ หนูต ขนาดท่านปิยวดีทักทายด้วย ยงบอกให้ท่านรอเดี๋ยว ขอหลับ
ั
นิตยสารธัมมวิโมกข์
ี
อีกสักหน่อยและอีกอย่างหนึ่งท่นอนไม่หลับ เป็นเพราะอากาศหนาว หนาวจน
�
้
เป็นเหน็บชา ทาให้พวกเราคิดว่าถ้าเป็นชายแดนคงจะรุนแรงกว่านี แต่ได้ยิน
เสียงบ่นมาจากผู้ท่นอนเต็นท์ว่า..เสียงกรนของพ่แดงข้ามเต็นท์มา ทาให้นอน
ี
ี
�
ไม่หลับ ดังนั้นยังไม่ทันสว่าง ทุกคนจึงเรียบร้อยหมด
คณะของหลวงพ่อมุ่งหน้าไปทางอรัญประเทศ แต่หยุดแค่วัฒนานคร
ึ
ซ่งห่างจากจังหวัดเกินกว่าร้อยกิโลเมตร มาถึงแล้ว..ค่ายวัฒนานคร อยู่ห่าง
ื
ตัวอ�าเภอประมาณ 5 กิโลเมตร ช่อของค่ายเป็นชื่อวังเก่าของสมเด็จพระ
ี
นเรศวรมหาราช ค่ายน้มี 4 นคร คือ เขลางนคร มาจากลาปาง นครสองแคว
�
ี
จากพิษณุโลก นครส่แคว จากนครสวรรค์ และศิลาอาสน์ จากอุตรดิตถ์ สภาพ
ของชายแดนมีแต่ดินสีแดง แห้งแล้ง ต้นไม้ก็น้อย หาต้นไม้เป็นพุ่มสูงไม่ได้
เลย ดังนั้นทหารทุกคนจึงต้องต่อสู้กับสภาพภูมิประเทศท่กันดาร ยามกลาง
ี
วันก็แสนจะร้อนจัด ยามกลางคืนก็หนาวเหน็บ ทหารเหล่าน้เป็นทหารม้ายาน
ี
ื
เกราะ เม่อพวกเราไปถึง เขาเตรียมพร้อมต้อนรับเราอยู่แล้ว มีทั้งการเสิร์ฟ
้
น�าโคลา เป๊ปซ่ และน้าแข็งเปล่า พวกเรารู้สึกเกรงใจ เขาเข้าไปในเมืองซื้อผล
ี
�
ึ
ไม้ซ่งแสนจะแพงมาเลี้ยงพวกเรา ใบหน้าของเขาเหล่านั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ยินดี และศรัทธาเคารพในหลวงพ่อ หลวงพ่อยังไม่ทันจะแจกเหรียญ เขาก็ขอ
เข็มกองทุนจากพวกเรา เพราะคิดว่าเป็นส่งท่จะช่วยเขาได้ เขาปิดช่อค่ายไว้
ื
ี
ิ
ื
เพ่อรอหลวงพ่อเจิม หลวงพ่อทาพิธีบวงสรวง เจิมทั้งสองด้าน พร้อมกับเจิม
�
หน้าให้กับทหารในระดับผู้บังคับบัญชา ท่านบอกว่า “ท่านท้าวมหาชมพูเสด็จ”
ท่านให้อาราธนาบารมีพระพุทธเจ้าและบอกท่านด้วย แล้วทุกคนจะปลอดภัย
61
