Page 66 - demo1
P. 66
ึ
ี
หลังจากนั้นทหารได้พาพวกเราท้งหมดข้นรถจ๊ปน�าชมทางด้านหลัง
ั
ื
ค่าย และเม่อถึงเวลาอาหารกลางวัน ทางค่ายได้ติดต่อร้านอาหารในเมือง มา
ทาเลี้ยงพวกเรา เป็นอาหารที่ดีมาก พวกเราต่างก็เกรงใจ กินกันไม่ค่อยจะลง
นิตยสารธัมมวิโมกข์
�
ิ
เมื่อนึกถึงว่า เขาต้องส้นเปลืองเพราะเรา และเขาก็ไม่เคยได้กินดีอย่างนี้เขา
คอยบริการเราตลอดเวลา เขาดีใจที่พวกเรามา ถึงแม้จะล�าบากแค่ไหนก็ยินดี
�
ั
�
ทา ซึ่งการต้อนรับของพวกทหารคร้งนี้ทาให้พวกเราประทับใจมาก
หลวงพ่อท่านเป็นตัวแทนแนวหลัง กล่าวขอบคุณบรรดาทหารหาญ
่
ุ
ี
ทุกคน ท่ได้ท�าหน้าทีปกป้องผู้อยู่แนวหลังให้เป็นสขและปลอดภัย และหลวง
พ่อได้ให้ความมั่นใจแก่ทหารทุกคนว่า “ปลอดภัย” แน่ หลังจากน้น พันเอก
ั
ประจักษ์ สว่างจิตร ผู้บังคับการกองพัน ข้นมากล่าวแทนบรรดาทหารหาญ
ึ
มีข้อความตอนหนึ่งซึ่งซาบซึ้งใจพวกเราเหลือเกิน ท่านกล่าวด้วยน้าเสียงที ่
�
นุ่มนวลว่า “ทหาร เป็นมิตรท่ดีแก่คนดี ทหาร เป็นสุภาพบุรุษในเมือง” และ
ี
เปล่ยนเป็นน�าเสียงท่หนักแน่นว่า “ทหารเป็น เพชฌฆาตในสงคราม ทหารทุก
ี
ี
้
คนยินดีเสียสละเลือดเนื้อและชีวิต เพ่อชาต ศาสนา และพระมหากษัตริย์”
ิ
ื
พวกเราได้ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นใจ หลังจากนั้น ทหารทุกคนเดินออกมารับ..
ี
เหรียญไพรีพินาศ ด้วยใบหน้าท่ยิ้มแย้มแจ่มใส เขาดีใจ เขาสมหวัง เพราะ
ี
อย่างน้อย...จิตใจของพวกเราได้มีส่งท่ยึดเหนี่ยวแล้ว
ิ
ในงานนี ตากล้องของคณะซ่งเหนื่อยมากที่สุดก็เห็นจะเป็น หลวงพ่ ี
ึ
้
ชโลทัย ถึงกับแบกกล้องแทบไม่ไหว ท่านพยายามเก็บทุกภาพ แม้แต่ภาพ
น้องเปี๊ยกลงจากรถถังไม่ได้ ก็ยังถ่ายไว้ หลวงพ่อท่านสั่งให้หลวงพ่ชโลทัย
ี
ี
คุมพวกเด็กๆ ไปดูรถถัง แต่พอเผลอหน่อยเดียว หลวงพ่ 3 องค์ ยกเว้น
ิ
หลวงพ่ต๊ก แอบข้นไปหลบในรถถังเสียนี่..ท�าให้พวกน้องๆ มองด้วยความ
ี
ึ
62
