Page 66 - C:\Users\Admin\Documents\Flip PDF Professional\Tammavimok 2\
P. 66

ั
                  หลังจากนั้นทหารได้พาพวกเราท้งหมดข้นรถจ๊ปน�าชมทางด้านหลัง
                                                             ี
                                                        ึ
                      ื
           ค่าย และเม่อถึงเวลาอาหารกลางวัน ทางค่ายได้ติดต่อร้านอาหารในเมือง มา
                ี
           ทาเล้ยงพวกเรา เป็นอาหารที่ดีมาก พวกเราต่างก็เกรงใจ กินกันไม่ค่อยจะลง
             �
                                ิ
           เม่อนึกถึงว่า เขาต้องส้นเปลืองเพราะเรา และเขาก็ไม่เคยได้กินดีอย่างนี้เขา
             ื
                                                              �
                                           ี
           คอยบริการเราตลอดเวลา เขาดีใจท่พวกเรามา ถึงแม้จะลาบากแค่ไหนก็ยินดี
             �
                ึ
           ทา ซ่งการต้อนรับของพวกทหารคร้งนี้ทาให้พวกเราประทับใจมาก
                                           ั
                                               �
                  หลวงพ่อท่านเป็นตัวแทนแนวหลัง กล่าวขอบคุณบรรดาทหารหาญ
                                                        ุ
           ทกคน ทได้ท�าหน้าท่ปกป้องผู้อยู่แนวหลังให้เป็นสขและปลอดภัย และหลวง
                             ี
                   ่
                   ี
             ุ
           พ่อได้ให้ความมั่นใจแก่ทหารทุกคนว่า “ปลอดภัย” แน่ หลังจากน้น พันเอก
                                                                       ั
                                      นิตยสารธัมมวิโมกข์
                                                  ึ
           ประจักษ์ สว่างจิตร ผู้บังคับการกองพัน ข้นมากล่าวแทนบรรดาทหารหาญ
                                                                         �
                            ึ
           มีข้อความตอนหน่งซึ่งซาบซึ้งใจพวกเราเหลือเกิน ท่านกล่าวด้วยนาเสียงท่  ี
                                                                         ้
                                      ี
           นุ่มนวลว่า “ทหาร เป็นมิตรท่ดีแก่คนดี ทหาร เป็นสุภาพบุรุษในเมือง” และ
           เปล่ยนเป็นน้าเสียงท่หนักแน่นว่า “ทหารเป็น เพชฌฆาตในสงคราม ทหารทุก
               ี
                       �
                              ี
                                                   ิ
                                              ื
           คนยินดีเสียสละเลือดเนื้อและชีวิต เพ่อชาต ศาสนา และพระมหากษัตริย์”
                                                   ั
           พวกเราได้ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นใจ หลังจากน้น ทหารทุกคนเดินออกมารับ..
           เหรียญไพรีพินาศ ด้วยใบหน้าท่ย้มแย้มแจ่มใส เขาดีใจ เขาสมหวัง เพราะ
                                          ิ
                                         ี
           อย่างน้อย...จิตใจของพวกเราได้มีส่งท่ยึดเหนี่ยวแล้ว
                                              ี
                                            ิ
                  ในงานนี ตากล้องของคณะซ่งเหน่อยมากที่สุดก็เห็นจะเป็น หลวงพ     ่ ี
                          ้
                                             ึ
                                                 ื
           ชโลทัย ถึงกับแบกกล้องแทบไม่ไหว ท่านพยายามเก็บทุกภาพ แม้แต่ภาพ
           น้องเปี๊ยกลงจากรถถังไม่ได้ ก็ยังถ่ายไว้ หลวงพ่อท่านสั่งให้หลวงพ่ชโลทัย
                                                                         ี
                                                                 ี
           คุมพวกเด็กๆ ไปดูรถถัง แต่พอเผลอหน่อยเดียว หลวงพ 3 องค์ ยกเว้น
                                                                 ่
                  ี
           หลวงพ่ต๊ก แอบข้นไปหลบในรถถังเสียนี่..ท�าให้พวกน้องๆ มองด้วยความ
                    ิ
                            ึ
                                             62
   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71