Page 19 - NRCT 2021 e-book
P. 19
การจัดการน�้าทิ้งจากภาคอุตสาหกรรม
ี
�
�
�
้
ิ
การจัดการนาท้งจากภาคอุตสาหกรรมจัดทา ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียม ท่สามารถนาไปเป็นสารอาหาร
ิ
ื
ื
�
เพ่อการนาไปใช้ประโยชน์ในภาคการเกษตร โดยน�านาท้ง ให้แก่พืชได้และสร้างความเช่อม่นในการนานาท้งจากอุตสาหกรรม
�
้
ั
้
�
ิ
�
�
้
จากบ่อบาบัดสุดท้ายจากภาคอุตสาหกรรม กรณีศึกษา ไปใช้ประโยชน์ในภาคการเกษตร ซ่งนาไปสู่การลดนาท้ง
�
�
ิ
ึ
ิ
ึ
�
ภาคอุตสาหกรรมนาตาลและแป้งมันสาปะหลัง ซ่งมีปริมาณ จากภาคอุตสาหกรรมเหลือศูนย์และเพ่มประสิทธิภาพ
�
้
�
ิ
้
�
�
้
นาท้งท่ปล่อยออกมาประมาณ 51,400 ลูกบาศก์เมตร/ปี การใช้นาของภาคอุตสาหกรรม เพ่อช่วยวิกฤตการขาดแคลนนา
้
ื
ี
ึ
ท่ผ่านการบาบัดมาระดับหน่งและยังคงมีปริมาณไนโตรเจน ในภาคการเกษตรจากภาวะน�้าแล้ง
�
ี
ไฮดรอกซีอะพาไทต์จากของเหลือทิ้งจากอุตสาหกรรมการแปรรูปผลิตภัณฑ์
ทางทะเล
ิ
ไฮดรอกซีอะพาไทต์จากของเหลือทิ้งจากอุตสาหกรรม และเพ่มมูลค่าด้วยการใช้เป็นแหล่งวัตถุดิบในการสกัด
การแปรรูปผลิตภัณฑ์ทางทะเล เป็นอุตสาหกรรมชีวการแพทย์ ไฮดรอกซีอะพาไทต์ (hydroxyapatite) ท่เป็นวัสดุในการนาไปใช้
ี
�
ึ
่
ซงกระบวนการแปรรปผลตภณฑ์ทางทะเลมของเหลอทง แพร่หลายในการซ่อมแซมฟัน กระดูก และข้อบกพร่องอื่น ๆ
ิ
ู
ิ
ี
้
ั
ื
�
�
ประมาณร้อยละ 60 - 70 ข้นอยู่กับชนิดของวัตถุดิบ ทาให้ประเทศไทยสามารถลดต้นทุนการนาเข้าสารดังกล่าว
ึ
ิ
และผลิตภัณฑ์ให้เหลือศูนย์ โดยของเหลือท้งส่วนใหญ่จะเป็น ท่มีราคาค่อนข้างสูงจากต่างประเทศ และช่วยให้เกษตรกรประมง
ี
ี
กระดูกปลาหรือเกล็ดปลาท่สามารถน�าไปใช้ให้เกิดประโยชน์ มีรายได้เพิ่มขึ้น
ส�ำนักงำนกำรวิจัยแห่งชำติ (วช.) 17
รายงานประจ�าปี 2564
