Page 69 - Annual 22 Basin of thailand
P. 69
บทที่
5
Êภาพ»˜Þหา´Œาน·รัพยากรนí้า
5.1 สภาพปัญหาด้านการขาดแคลนนํ้าและภัยแล้ง
ี
ปัญหาภัยแล้งเป็นปัญหาท่เกิดจากสภาพ การใช้น�้าท้งในด้านปริมาณน�้าและคุณภาพน�้า
ั
ดินฟ้าอากาศ โดยเกิดภาวะฝนท้งช่วงยาวนาน ซึ่งท�าให้ในช่วงฤดูแล้งมีปริมาณน�้าไม่เพียงพอ
ิ
ส่งผลกระทบต่อพ้นท่การเกษตร โดยเฉพาะพ้นท ่ ี ท�าให้ไม่สามารถด�าเนินการและควบคุมการบริหาร
ี
ื
ื
ี
ื
การเกษตรนอกเขตชลประทาน หรือท่เรียกว่าพ้นท ี ่ จัดการน�้าในลุ่มน�้าได้
ี
ั
ี
ื
ี
เกษตรน�้าฝน ซึ่งไม่มีแหล่งน�้าท่ม่นคงมาสนับสนุน การประเมินพ้นท่เส่ยงต่อการเกิดภัยแล้ง
ี
ในภาวะท่เกิดภัยแล้ง รวมถึงการขาดแคลนน�้า ได้ใช้ปัจจัยในการประเมินท้งหมด 9 ปัจจัย ได้แก่
ั
ี
ื
่
้
เพอการอุปโภค - บริโภคในช่วงฤดูแลง ซึ่งเป็นปัญหา ปริมาณน�้าฝนรายปี จ�านวนวันท่ฝนตก เขตชลประทาน
ท่เกิดข้นเป็นประจ�าเกือบทุกปี โดยเฉพาะพ้นท ่ ี และแหล่งน�้า แหล่งน�้าใต้ดิน พืชปกคลุมดิน
ึ
ี
ื
ท่อยู่ห่างไกลจากแหล่งน�้า หรือแม้แต่ในพ้นท ่ ี สภาพการระบายน�้า ความลาดชัน ความหนาแน่น
ี
ื
้
ื
ุ
่
�
ุ
่
้
ื
เขตชลประทานเอง หากมีการขยายตัวของพ้นท ี ่ ของลาน�าในลมน�้าย่อย และขนาดของพนทลมน�าย่อย
้
ี
่
เพาะปลูกมากจนเกินปริมาณน�้าท่เก็บกักใน โดยท�าการจ�าแนกความเสี่ยงออกเป็น 4 ระดับ คือ
ี
ี
ื
ื
อ่างเก็บน�้า การใช้น�้าเพ่อการเพาะปลกในฤดูแลง พ้นท่เส่ยงมาก พ้นท่เส่ยงปานกลาง พ้นท่เส่ยงน้อย
ี
ี
ื
ี
ี
ื
้
ี
ู
ิ
ึ
ิ
ึ
เพ่มมากข้น รวมถึงการใช้น�้าในกิจกรรมต่าง ๆ เพ่มข้น และพื้นที่ไม่เสี่ยง
ก็สามารถเกิดภาวการณ์ขาดแคลนน�้าได้เช่นกัน ส�าหรับพ้นท่เส่ยงต่อการเกิดภัยแล้ง ได้แสดงไว้
ี
ื
ี
ึ
ิ
การขยายตัวทางด้านเศรษฐกิจ การเพ่มข้น ในรูปที่ 5.1-1 และแสดงพื้นที่เสี่ยงภัยระดับต่าง ๆ
ี
ุ่
ของประชากรในทุกพ้นท่ลมน�้า ท�าให้ประสบปัญหา ไว้ในตารางที่ 5.1-1
ื
้
ขอมูลพื้นฐาน 22 ลมน�้า
ุ่
