Page 100 - رفیق خوشبخت ما 2-1
P. 100

‫دوســت دارم کـرمـان همیشه و تـا آخــر بـا ولایــت بـمـانـد‪ .‬ایـن‬
                  ‫ولایــت‪ ،‬ولایــت علی‌ب ‌ناب ‌یطالب؟ع؟ اسـت و خیمۀ او‪ ،‬خیمۀ‬
                  ‫حسین فاطمه؟عهما؟ است‪ .‬دور آن بگردید‪ .‬با همۀ شما هستم‪.‬‬
                  ‫م ‌یدانید در زندگی به انسانیت و عاطف ‌هها و فطر ‌تها بیشتر از‬
                  ‫رن ‌گهایسیاسیتوجهکردم‪.‬خطابمنبههمۀشماستکهمرا‬
                  ‫از خود م ‌یدانید‪ ،‬برادر خود و فرزند خود م ‌یدانید‪ .‬وصیت م ‌یکنم‬
                  ‫اسلام را در این برهه که تداع ‌ییافته در انقلاب اسلامی و جمهوری‬
                  ‫اسلامی اسـت‪ ،‬تنها نگذارید‪ .‬دفـاع از اسـام نیازمند هوشمندی و‬
                  ‫توجه خـاص اسـت‪ .‬در مسائل سیاسی‪ ،‬آنجا که بحث اسـام‪،‬‬
                  ‫جمهوری اسلامی‪ ،‬مقدسات و ولایت فقیه مطرح م ‌یشود‪ ،‬ای ‌نها‬

                          ‫رنگ خدا هستند‪ .‬رنگ خدا را بر هر رنگی ترجیح دهید‪.‬‬

‫رفیق خوشبخت ما 	‬  ‫خطاب به خانوادۀ شهدا‬

                  ‫فرزندانم‪ ،‬دختران و پسرانم‪ ،‬فـرزنـدان شهدا‪ ،‬پـدران و مـادران‬
                  ‫بباراقدر‌یامانن ودههامزسشراهدنا‪،‬وفاادایر وچرماتغ‌دهیانۀیشفـهرودازا‪،‬ندر اکیشنورعاَلمام‪،،‬خصواوتهراینکهو‬
                  ‫روزانه من م ‌یشنیدم و مأنوس با آن بودم و همچون صوت قرآن به‬
‫‪99‬‬

                  ‫پبعشتض ًواانرۀوزامنـعنهوبایآخنومدأنمو ‌یدسانبسوتدمم‪،،‬‬  ‫من آرامش می‌داد و بزرگ‌ترین‬
                                                                         ‫صـدای فرزندان شهدا بود که‬
                  ‫صدای پدر و مادر شهدا بود که وجود مادر و پدرم را در وجودشان‬
                                                                         ‫احساس می‌کردم‪.‬‬
                  ‫عزیزانم‪ ،‬تا پی ‌شکسوتان این ملتید‪ ،‬قدر خودتان را بدانید‪.‬‬
                  ‫شهیدتان را در خودتان جلوه‌گر کنید؛ ب ‌هطوری‌که هرکس‬
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105