Page 25 - ANG BUHAY NI PEKINA

Narinig ito ng ina at pinagsasabihan ang mga sisiw na,

“Huwag niyong pagsabihan ng ganyan ang ate niyo kasi

mga anak ko kayong talaga. Ako ang naglimlim sa inyo

kaya walang duda.”, sagot ng ina.

Kinaumagahan, lumabas ng kubo si Pekina at lumakad

sa malayo. Napaisip siya kung tama ba talaga ang sinabi

ng kaniyang ina. May nakita siyang mga gintong butil ng

palay. Tumuka siya at palakad lakad at hindi niya

namalayan na napalayo na talaga siya. Sige na nga hindi

na ako uuwi kasi marami naman ang pagkain dito.

Naguguluhan kasi ako sa sarili ko magpahinga muna ako.

Hindi namalayan ni Pekina na napahimbing ang tulog

niya. Parang naalimpungatan siya at pagkagising ay nakita

niya ang mga mapuputi at magagandang pekin na kagaya

niya.

23