Page 7 - Microsoft Word - บทที่ 2.doc

-9-
หลักกฎหมายทั่วไปเปนที่มาอีกประการหนึ่งของกฎหมาย หมายถึง หลัก กฎหมายดั้งเดิมที่เปนสุภาษิตกฎหมาย และเขียนไวเปนภาษาละติน เชน “ผูซื้อตองระวัง” ซ่ึงเกี่ยวกับลักษณะซื้อขาย หมายความวา ผูซ้ือตองระวังตรวจดูทรัพยสินที่จะซ้ือขายกอน ลงมือซื้อ หากภายหลังปรากฏวามีความชํารุดบกพรอง จะเอาทรัพยสินนั้นมาคืนแกผูขาย ไมได บางครั้งหลักกฎหมายทั่วไปอาจแฝงอยูในบทกฎหมายตางๆ เชน หลักผูรับโอนไมมี สิทธิดีกวาผูโอน ที่พบจากการพิจารณาตัวบทตางๆ ในประมวลกฎหมายแพงและพาณิชย
ฉะนั้น บางทานกลาววา หลักกฎหมายทั่วไปนี้ มีรากฐานมาจากความเห็น ของนักปราชญกฎหมาย หรือนักนิติศาสตร จึงยอมมีอิทธิพลตอการเรียนรูถึงแนวปรัชญา หรือแนวความคิดในทางกฎหมายตางๆ ในแตละสมัย เริ่มตั้งแตสมัยกรีก โรมัน และยุโรป สมัยกลาง ทําใหมีการยอมรับนับถือกันเรื่อยๆ มาจนในที่สุดไดยอมรับนับถือเอา แนวความคิดเห็นนั้น มาบัญญัติขึ้นเปนกฎหมาย ดังนั้น หลักกฎหมายทั่วไปนี้นักกฎหมาย ใหความเชื่อถือวาเปนที่สามารถนํามาปรับใชกับกรณีพิพาท ปญหาในทางกฎหมาย และ วินิจฉัยปญหาตางๆ ได จึงถือเปนที่มาของกฎหมายในระบบกฎหมายลายลักษณอักษรอยา ง หนึ่ง
สุภาษิตกฎหมาย (LEGAL DOCTRINES)
สุภาษิตกฎหมายเปนหลักฐานดั้งเดิมที่แสดงออก ซึ่งแนวความคิดของนัก กฎหมายมันเปน “คําคม” หรือ “คําพังเพย” ที่เปนประโยคหรือวลีที่สั้นๆ แตไดใจความ เกี่ยวดวยขอกฎหมาย มีประโยชนในการนําไปประกอบการวินิจฉัยปญหากฎหมายตางๆ สุภาษิตกฎหมายโรมัน ตลอดจนสุภาษิตกฎหมายที่ไดเขียนไวเปนภาษาละติน ราวศตวรรษ ท่ี 11 ถึง 15 ไดกลายมาเปนที่มาของกฎหมายของบรรดาประเทศตางๆ ทางภาคพื้นยุโรป เปนสวนใหญ
อยางไรก็ตาม สุภาษิตกฎหมายก็มิไดเปนบอเกิด หรือที่มาของกฎหมายไปเสีย ทุกบท คือเปนเพียงแงคิดในการดํารงไวซึ่งความยุติธรรม หรือใหแนวคิดแกนักกฎหมาย ผู พิพากษา ตุลาการ ในอันที่จะศึกษาคนควาตัวบทกฎหมายที่บัญญัติขึ้นไวแลวนํามาปรับใช กับขอพิพาท จึงหาใชตัวบทกฎหมายที่แทจริงไม แตในวงการนิติศาสตรมักจะอางสุภาษิต กฎหมาย เสมือนหนึ่งเปนกฎหมายที่ใชบังคับได เชน
ค. หลักกฎหมายทั่วไป