Page 20 - หนงสอมธยมหก_Neat
P. 20
20
4.1 จริยธรรมและจรรยาบรรณในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
จริยธรรม หมายถึง หลักศีลธรรมจรรยาที่ก าหนดขึ้น เพื่อใช้เป็นแนวทางปฏิบัติหรือควบคุม การใช้ระบบ
คอมพิวเตอร์และสารสนเทศ ในทางปฏิบัติการระบุว่าการกระท าสิ่งใดผิดจริยธรรมนั้น อาจกล่าวได้ไม่ชัดเจน
มากนัก ทั้งนี้ ย่อมขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมของสังคมในแต่ละประเทศด้วย
จรรยาบรรณ หมายถึง ประมวลความประพฤติที่ผู้ประกอบอาชีพการงานแต่ละอย่างก าหนดขึ้น เพื่อรักษา
ั
และส่งเสริมเกียรติคุณ ชื่อเสียง และฐานะของสมาชิก อาจเขียนเป็นลายลักษณ์อกษร หรือไม่ก็ได้
ตัวอย่างของการกระท าที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า เป็นการกระท าที่ผิดจริยธรรม เช่น การใช้
คอมพิวเตอร์ท าร้ายผู้อื่นให้เกิดความเสียหายหรือก่อให้เกิดความร าคาญ เช่น การน าภาพ ข้อมูลหรือการเข้าถึง
่
ข้อมูลส่วนบุคคลไปเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ตโดยไมได้รับอนุญาต การใช้ คอมพิวเตอร์ในการโจรกรรมข้อมูล
การละเมิดลิขสิทธิ์โดยทั่วไป เมื่อพิจารณาถึงจริยธรรมที่เกี่ยวกับ การใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และสารสนเทศ
แล้ว จะกล่าวถึงใน 4 ประเด็น ที่รู้จักกันในลักษณะ ตัวย่อว่า PAPA ดังนี้
1 ความเป็นส่วนตัว
2 ความถูกต้อง
3 ความเป็นเจ้าของ
้
4 การเข้าถึงขอมูล
1. จรรยาบรรณของนักคอมพิวเตอร์ เป็นหลักเกณฑ์ที่ผู้คนส่วนใหญ่ตกลงร่วมกันเพื่อใช้ เป็น
แนวทางในการปฏิบัติร่วมกัน ดังนี้
1 จรรยาบรรณต่อคนเอง
ยึดมั่นในความซื่อสัตย์สุจริต ปฏิบัติหน้าที่ และด ารงชีวิตเหมาะสมตามหลักธรรมาภิบาล
ประกอบวิชาชีพนักคอมพิวเตอร์ด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต มีความยุติธรรม ไฝ่หาความรู้ ใหม่ ๆ อยู่
เสมอ เป็นการพัฒนาตนและงานที่รับผิดชอบ ซึ่งเป็นการเพมศักยภาพให้ตนเอง และหน่วยงานที่สังกัด
ิ่
• ผู้ประกอบวิชาชีพคอมพิวเตอร์จึงมีความวิริยอุตสาหะในการปฏิบัติงานเพื่อให้บรรลุ ความส าเร็จของ
งานสูงสุด
2 จรรยาบรรณต่อผู้ร่วมงาน
