Page 119 - 80 เล่ม ที่ครูภาษาไทยควรอ่าน

๑๐๔

๐
ิ
องค์การแช่งน้ า ใช้นามปากกาว่า ศิลป์ พทักษ์ชน โคลงห้า มรดก
วรรณคดีไทย ใช้นามปากกาว่า กวี ศรีสยาม และนิราศหนองคาย

วรรณคดีที่ถูกสั่งเผา ใช้นามปากกาว่า สิทธิ ศรีสยาม เป็นต้น

ทั้งหนังสือเล่มนี้ยังได้วิจักษณ์วิจารณ์วรรณคดีหรือ

วรรณกรรม อย่างเช่นเรื่องระเด่นลันไดที่ว่าลักษณะอีกประการหนึ่ง

ที่ท าให้บทละครเรื่องระเด่นลันไดตลกอย่างคมและขบขัน(ต้องขบ

แล้วจึงขัน) อันเป็นความคมและขบขันที่ติดตรึงใจผู้อ่านก็คือ การใช้

ถ้อยค าที่ตรงข้ามกันและใช้ข้อความที่ตรงข้ามกัน นั่นคือ มีลักษณะ

ความขัดแย้งทางถ้อยค าและข้อความ วิธีนี้ก็คือกล่าวถึงสิ่งต่างๆที่

ั
ถือว่าต่ าๆ และสามัญด้วยถ้อยค าอนงามหรู หรือกล่าวถึงสิ่งใดสิ่ง
หนึ่งเสียอย่างงามหรู แล้วหักความหลบลงเป็นเรื่องสามัญดาษๆ

ทันที เช่น

“บรรทมเหนือเสื่อล าแพนแท่นมณี ภูมีซบเซาเมากัญชา”

จึงสามารถกล่าวได้เลยว่านักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทย ใน

คณะครุศาสตร์บัณฑิต ผู้ซึ่งเป็นครูอาจารย์ในอนาคต หรือผู้ที่

แสวงหาความรู้ในเรื่องบทวิเคราะห์วิจารณ์ทางวรรณคดี หนังสือ

เล่มนี้เป็นอกเล่มหนึ่งที่ท่านควรจะศึกษาหาความรู้เพมเติมหรือ
ี
ิ่
เพมพนความรู้ ได้เป็นแน่แท้อกเล่มหนึ่งด้วยผลงานของ จิตร ภูมิ
ู
ิ่
ี