Page 127 - PetPraUma 01
P. 127

ี
                                                         )
                      >
                   ี่
                                                                             )
                                                                         ึ่
     )
           ุ
        )
                          ิ
                                ู)
  ไมใชบคคลทใชชวตอยในปาเปนอาชพอยางเขา  ซงยอมจะ
                                      O
                        ี
                                           F
                              "
  เปรียบเหมือน ‘ผู>เยาว’ สําหรับ ‘ปOา’ อยู)ด
                                                        ี
                                                                  ุ
                          "
                                                         )
                                                             )
                                                                                 ั
                                                                             ิ
  “จากประสบการณและทรรศนะพรานใหญอยางคณ การยงสตว                                      "
  ในลกษณะไหน  ทเปนไคลแมกซของความตนเตนสนกสนาน
                                                                          ุ
                                               "
                                                               ื่
                            ี่
                                F
                                                                    >
       ั
  ที่สุด” ไชยยันต"ถามอย)างกระตือรือร>น
  “ความตื่นเต>นออกรสออกชาติที่สุดในการยิงสัตว"ก็คือ สัตว"ใหญ)ม                      ี
                                                                                  ึ้
                                            ็
                                >
                           ั
                                  ั
  อนตรายในขณะทมนไดรบบาดเจบอยกอน  ทวความดรายยงขน
                         ี่
   ั
                                                              ี
                                                    )
                                                                         >
                                                                               ิ่
                                                  ู)
                                                                        ุ
  และวิ่งสวนเข>ามาหมายจะเอาชีวิตของเรา และเราก็ยิงมัน
                                                            ุ
                               ั
                                                                  ื
                                                                                   ิ
                                                                                 ี
                                              )
                                       )
                                                                            ํ
                                                                               ิ
                                                      ั
  ในขณะนนนนแหละครบ แตผมไมขอสนบสนนหรอแนะนาวธยง
                  ั่
              ั้
                   ี้
                                                    F
                                              ั
   ั
                                                                    ั
                                                            ี่
                                                         ี
                                                        ิ
                                                               ี่
       "
                                                                                 )
  สตวในแบบนแกใครทงสนเพราะมนเปนวธทเสยงอนตรายอยาง
                                  ิ้
                       )
                              ั้
  ทสด  และผดหลกของพรานทวไป  ผมเองกไมนยมปฏบต
      ุ
                           ั
                                                                                  ั
                                                                                    ิ
                                                                      )
                     ิ
                                                                                ิ
    ี่
                                                                  ็
                                                                        ิ
                                             ั่
                                                                             ื
                                                                ั
  นอกจากวามนจะเกดขนเพราะความจาเปนบงคบ  ผมเกอบจะ
                                                             ั
                           ิ
               )
                   ั
                                                   ํ
                               ึ้
                                                        F
                                                              ั
                                                                           ิ
                                                        Q
                                                                  ิ
                                                                              ี่
  เอาชีวิตไม)รอดมาครั้งหนึ่งแล>ว ในการยืนปกหลกยงกระทงทสวน
                                                 ั
                       )
                                                                           ื
                                                                               ํ
  ชารจเขามา แตในขณะนนมนจวนตวจรงๆ หาทหลบหรอกาบง
                                       ั
                                   ั้
                                                                                   ั
                                                      ิ
            >
                                                                 ี่
       "
                         ั้
                             ู
  ไมทนกระทงตวนนถกปราบลงได                              แตตวผมเองกไปนอน
                 ิ
       ั
                                               >
                     ั
                                                                          ็
                                                           )
                                                             ั
     )
                         ื
                                                                                   ั
                                 )
                                                   )
                                               ิ
  โรงพยาบาลเสยเดอนกวา ความจรงนาจะตาย แตโชคของผมยง
                                                                  )
                    ี
       ู)
  ดีอย”
  “เราได>ทราบข)าวเรื่องนี้อยู)เหมือนกัน คุณอําพลเล)าให>เราฟQง”
  เชษฐาพูด
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 127
   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132