Page 153 - PetPraUma 01
P. 153

>
                           >
                                 ี่
                                                                                  F
          ี
                >
                                     F
                                                                               "
                                                                         ิ
  “เอาอกแลว วา! นอยนเปนยงไงแฮะ เจอะหนาคณรพนทรเปน
                                                                  ุ
                                         ั
                                                               >
                             ี
  ต>องชวนทะเลาะทุกท เราจะออกเดินทางกันอยู)เดี๋ยวนี้แล>วนะ”
  ไชยยันต"จุhปากบ)นพร>อมกับโคลงศีรษะ พรานใหญ)หัวเราะเบาๆ
                                                                   )
                            ุ
                      ึ
                                   >
                                                       ั
                                ็
  “คุณหญิงอาจนกสนกกไดในการทะเลาะกบผม แตผมนะ เหนจะ
                                                                         )
                                                                               ็
     )
                     ุ
  ไมทะเลาะกบคณหญงหรอกครบ  ยอมใหคณหญงทะเลาะขาง
                             ิ
                                                                   ิ
                                                                                 >
                                                         >
                                          ั
                 ั
                                                           ุ
  เดียวตามหน>าที่ของลูกจ>างที่ด ง)า...”
                                        ี
                                 )
  เขาพจารณาดเครองแตงกายของหญงสาว  ดวยตาสกใสเปน
                                                   ิ
                                                                >
                                                                          ุ
                         ื่
         ิ
                     ู
                                                                                  F
  ประกาย ยิ้มขันๆ ระบายอยู)ที่ริมฝZปาก
  “คุณหญิงเห็นจะเตรียมชุดเดินปOามาหลายชุดกระมังครับ”
  “อ>อ ไม)ต>องมาประชด เจ็ดวันเจ็ดสีเลย ไม)มีซ้ํา”
  ดารินเชิดหน>าบอก ถอดหมวกสักหลาดของหล)อนออกมาดัดปZก
                                                  ั
  “นอยไปหนอยครบ ควรจะเปน 30 วน 30 ส ตลอดทงเดอนจะ
                                                                        ั้
                                                                             ื
      >
                        ั
                                        F
                                                             ี
                 )
  ได>ไม)ต>องซ้ํา ลูกหาบเราม
                                  ี
  ตั้ง 16 คน”
  “ถึงว)าซ!”
            ิ
                                                  ิ
  เพื่อนหนุ)มเสริม หันไปพยักหน>ากับรพนทร
                                                        "
        )
  “ปลอยพระเดชพระคณเสยคนหนงเถอะ พอเราเรมเดนทางออก
                                                                       ิ
                                                                  ิ่
                             ุ
                                             ึ่
                                   ี
                                                                                >
                                                                                   >
                                "
  จากหล)มช>าง เหตุการณมนคงจะสอนเขาเอง ระยะนปลอยใหเจา
                                  ั
                                                                         )
                                                                    ี้
  หญิงประพาสปOาในเชิงสําราญอิริยาบถไปพลางๆ ก)อน ข>า
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 153
   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158