Page 248 - PetPraUma 01
P. 248
ิ
ั
้ํ
>
"
ี๊
ู)
>
้ํ
ี
ื่
ธารนายงมรอยนาหยดสดๆ รอนๆ อยเมอตะกรพนทรตรงเขาไป
F
)
ิ่
ั
>
็
ในทนท แลวกพบวา สงทพรานของเขาบอกไวเปนความจรงทก
>
ี
ิ
ุ
ี่
ู)
>
ั
ุ)
อย)างแมนาคางปาจะลงจดและจบซมอยบนโขดหน กยงสามารถ
>
O
้ํ
ั
ั
็
ิ
>
ี่
ทจะสงเกตเหนรอยองเทาขนาดจานรองถวยนาชา ทปรากฏได >
ี่
ุ>
็
>
้ํ
ั
้ํ
ุ)
่ํ
ิ
Z
ั
ึ้
ี
)
ิ่
>
อยางถนด มนเกดจากการยานาเปยกชมแลวขนมาเหยยบไว สง
>
ั
็
็
ี่
ึ่
ื
>
็
ั
ทจะสงเกตเหนไดชดกคอ รอยเลบจากเทาขางหนงขาดหายไป
>
ั
>
และมันก็เปFนเท>าหน>าด>านขวา!
“ฮือม มันจริงๆ นั่นแหละ!”
"
ิ
ั
ิ
>
>
ี
เขาครางออกมาดวยเสยงกระซบ ภายหลงจากกมลงพจารณา
ั้
>
ี่
)
)
รอยตนคนนอยางถถวนดวยลาไฟฉาย แลวเงยขนกราดไฟสอง
ึ้
ู)
ี
>
ํ
>
ผ)านไปรอบๆ บุญคําและเกิดก็ส)องกราดอยู)ไปมาด>วยความรู>สึก
อันไม)เปFนสุขนัก
“คืนน ถ>าไม)ใช)ควาย ก็คงจะเปFนลูกหาบของเรา”
ี้
เกิดพึมพํา
“มนไมไดหว มนไมตองการอาหาร แตมนตองการชวต ผทลงมน
>
>
ิ
ี
)
ั
ั
)
ั
ั
)
ิ
ี
ี่
>
แรงเหลือเกิน”
เสียงบุญคําสบถสาปแช)งอยู)ในลําคอ
ั
ั
ิ
)
็
"
ิ่
รพนทรยอมรบกบตนเองวาเรมเตมไปดวยความหนกใจ
ั
>
ี้
็
ี่
>
ั
ั
อยางไรพกล หลกฐานทเหนอยนมนบอกใหทราบวาเจาเสอราย
ู)
)
)
ื
>
ิ
>
[Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club Page 248