Page 25 - PetPraUma 01
P. 25

คุณไว>ทุกอย)าง”

  “ครับ ผมเขียนเล)าไปเช)นนั้น”


                     ํ
                                                 ั
                                           ี
                                                                           ิ
                                                        ี
                                                              ู)
                 ั
               )
                                                                                  ิ
                                    ็
                               )
  พรานใหญรบคา แลวตางกนงเงยบกนไปอกคร ม.ร.ว.หญงดารน
                                       ิ่
                            >
                                >
            "
                                        )
                                                         )
                 ี่
                   ั่
                      )
                              ู)
                                                                                  ิ้
                                                            >
                                                                               ั้
                                                                ิ
  วราฤทธu  ทนงรวมอยดวยอยางสงบโดยไมไดปรปากคาใดทงสน
                                                                        ํ
                    ั
                                                                          )
  มาแตแรก ขยบตวอยางอดอด  ชะโงกไปหยบบหรในกลองกลาง
                                   ึ
                              )
                        ั
                                       ั
                                                                   ี่
         )
                                                               ุ
                                                           ิ
                            "
  โตะ  รพนทรถอไลทเตอรเดาะเลนอยในมอกอนแลว  เขาจดขน
             ิ
                                                                                  ึ้
     h
                                                       ื
                                            )
                   "
                                   "
                                                                   >
                     ื
                                                                              ุ
                                                           )
                                                  ู)
                                   >
  ในทันทีนั้นและยื่นส)งไปให ตาคมกริบของหล)อนเหลือบขึ้นสบเขา
  อีกแว)บหนึ่ง ก)อนจะจุดดารินกล)าวขอบใจเบาๆ แล>วพ)น
                                                 F
                                                                   ิ
                                                      ั
                                                          ึ
                                       ิ
  ควนขนสง  จะเปนแพทยหญง  จะเปนนกศกษาปรญญาเอกทาง
              ู
                        F
         ึ้
                                  "
     ั
              ิ
                                                               )
       ุ
                                                     ํ
                                                                               ็
                                             ี่
                                                                           ํ
                             ื
  มานษยวทยา  หรออะไรตามทนายอาพลกลาวแนะนากตาม
                                                              ็
                                                                                ็
                             ิ
                                   "
         ั
  สําหรบสายตาของรพนทรในขณะน เขามองเหนหลอนเปนเดกท                                    ี่
                                                                    )
                                               ี้
                                                                           F
  ได>รับการพะนอเอาอกเอาใจมาเสียจนเคยตัว
  “คุณรพินทร"ครับ”
  พี่ชายเสียอีกที่เต็มไปด>วยความนุ)มนวลอ)อนโยน ได>กล)าวต)อมา
                                                                  ั้
                                                                      ็
  “ผมคดวาคณคงจะไดระแคะระคาย  หรอมฉะนนกอาจเดาถง
                                                        ื
         ิ
             )
                 ุ
                              >
                                                            ิ
                                                                                   ึ
                        ิ
                                                                     ุ
  ตนเหตของการเดนทางของชด ประชากร ไดถก กรณาใหความ
                                                              ู
    >
           ุ
                                                                             >
                                                            >
                                                                                  ั้
                                                                              ั้
                                                   O
                                                        >
           )
                  ิ
                            )
                                          ิ
                       ั
                                                                   ั
  จรงแกผมเถดครบวา  เขาเดนทางฝาเขาดงลกกนดารครงนน
     ิ
                                                               ึ
  ด>วยความประสงค"อะไร?”
  “ผมเคยทราบมาบ>าง ในบางอย)างครับ”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club    Page 25
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30