Page 273 - PetPraUma 01
P. 273

ิ
                                         >
                                                                              ื่
                                                                                  ุ)
                   >
                                                                   ื่
  ตามหลงมาดวย  หญงสาวหนาแดงดวยความเหนอย  เหงอชม
                                                  >
           ั
                                                                  ั
                    ั
             ี่
                                                  )
                                              ั่
                                                              ุ
                                                                        ู)
                                  ุ)
                          ื่
                                          ั
                                      ํ
                                                                          ี่
  โชก  พชายกบเพอนหนมกาลงนงเลนหมากรกกนอยทกอนหน
                                                                                  ิ
                                                                            >
                                 h
                                          )
                         ื
                ี้
                                                 ิ
         ั
                                                              ั่
      >
  หนาตดเกลยงเหมอนโตะ  หลอนเดนเขาไปนงและทอดกายลง
                                                       >
  นอนอยู)ข>างๆ อย)างหมดแรง
  “เปFนไง เดินไปถึงไหน?”
  พี่ชายถาม
                              )
  “ไกลลิบเลยค)ะ พี่ใหญ สนุกจัง”
  “ได>อะไรมามั่งล)ะ?”
                                                                       ู)
  ไชยยันต"ถามบ>าง มองไปทางบุญคําผู>หิ้วพะรุงพะรังอย
                                       )
                                                                 ็
                                                             >
                                                      ั
                                                                                   ั
                                                                       ื
                                             ั
                                     )
                    ี
                            ิ
       >
               ั
          )
                               ั
  “ไดไกมาตวเดยว  ยงมนไมคอยทน  ไวจง  แลวกนกเงอกสองตว
                                                                                  >
  กระทาดงอีกสามตัว หมปOาวิ่งตัดหน>าไปสองตัว ตรงห>วยแหงโนน
                                                                             >
                                ู
  มัวแต)ตกตะลึง ยิงไม)ทัน”
                                                            >
                                                              ุ
                                                                             ั
  หล)อนพูดพร>อมกับผงกตวขนมานง บงการใหบญคานาไปจดการ
                                                                   ํ
                                                                      ํ
                                     ึ้
                                             ั่
                                 ั
  ถอนขน แล>วหันมาทางม.ร.ว.เชษฐา ถามเปรยๆ
                                      ี่
  “อีตาพรานไพรไปไหนแล>วน ไม)เห็น”
                                                                               )
                                       ี
  “รพนทรนะเหรอ  เขาไปเตรยมขดหางใหเรายงกวางตอนบายน
                                             ั
               )
             "
                                                        >
                                                                                    ี่
                                                              ิ
                                                 >
       ิ
  เดี๋ยวก็คงมา ทําไม?”
                             >
                                          ั
                      ็
                                                                             )
                  >
                                                 ื่
              ั
                                                          >
      )
  หลอนควกผาเชดหนาออกมาซบเหงอ  แลวโบกสะบดไลความ
                                                                        ั
  ร>อน ทําตาปะหลับปะเหลือก
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 273
   268   269   270   271   272   273   274   275   276   277   278