Page 278 - PetPraUma 01
P. 278

็
                                  )
                                    )
     )
       ึ
                     >
                                                                      ั
                                                                           )
                                                                                 ิ
                                           ึ้
                                                       )
                                                            ึ
  ไมลกเลย กอตนบอนกใชวาจะขนหนาแนนทบอะไรนก รางผวส                                     ี
                                  ั
                                                                  >
    ้ํ
                              ู)
       ึ้
                       )
           ั
                                                               ี่
                                               ั้
  นาผงวบแวมอลางอยหลงกอบอนนน  ทงๆ  ทเจาของพยายาม
                                                      ั้
               ั
  เบยดหอตวใหแคบเขามาทสด  จอมพรานหนบไรเฟลไวในซอก
           )
                    >
                                       ุ
                                     ี่
                             >
                                                             ี
                                                                      <
     ี
                                                                           >
  แขน ควักบุหรี่ออกมาก>มจุดสูบ เสียงของเขาเรียบก็จริง แต
                                                                             )
  เครียด
                                  ั
                                        ั้
                                                                            ั
                            ิ
  “ขอพูดจากความจรงใจสกครงเถอะ คณหญงทาความหนกใจให                                    >
                                                           ิ
                                                   ุ
                                                              ํ
                                                           )
                                                     ึ
  ผมเหลอเกน และถาคณหญงยงขนดอดง ไมยอมฟงคาเตอนของ
                                             ื
                                         ั
                                                 ื้
                                      ิ
                ิ
                                                                      ํ
                          >
                                                                           ื
                              ุ
           ื
                                                                   Q
  ผมบ>างเลย การเดินทางของเราคงเต็มไปด>วยอุปสรรค”
                                                                                ู>
                        >
     ั
                                                     ็
             ํ
                                                                                  ั
                                                 ั
                                      ั
                                                                ้ํ
  “ฉนไปทาอะไรใหคณหา! ฉนรอน ฉนกมาอาบนา อยากจะรนก
                          ุ
                                         >
  มันหนักอะไรคุณไม)ทราบ”
                                                            ี่
  เสยงตะโกนแผดเอดออกมาจากหลงกอบอนทเปนฉากบางๆ  กน
                          ็
                                                                                  ั้
                                               ั
                                                               F
     ี
  อย แสดงว)าเจ>าของเสียงอยู)ในโทสะขีดสุด
     ู)
                                                                >
                                                                       )
  “ผมไม)มีเวลาจะมาอธิบายอะไรกับคุณหญิงอีกแลว แตจะขอออก
                          )
                              ึ้
                                        ้ํ
            F
  คาสงเปนทางการวาขนจากนานน  เดยวน!  เอาละผมจะถอยไป
    ํ
       ั่
                                           ั่
                                                   ี๋
                                                        ี้
  ยืนอยู)ที่หินก>อนโน>นหันหลังให คุณหญิงจัดการสวมเสื้อผ>า
                                        >
  ให>เรียบร>อยโดยเร็วที่สุด!”
  ว)าแล>ว รพินทร"ก็หมุนตัวกลับ กระโดดไปยืนอยู)ที่ก>อนหิน หันหลง
                                                                                   ั
     >
                                                        ู
                                                                               ื่
  ให ดารินตะโกนบรภาษเอดองอยเชนนน ดเหมอนกอนหนเของๆ
                                                              ื
                                                                   >
                                   ็
                                            ู)
                                       ึ
                                               )
                                                                          ิ
                                                   ั้
                          ิ
  หลายก>อนจะปลิวตามหลังเขามาด>วย แต)ไม)ถูก
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 278
   273   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283