Page 280 - PetPraUma 01
P. 280

ํ
                                      ั
             ิ
                                                                          >
                                  >
         รพนทรยนขวางหนาดกอยสวนกลางของลาธารจองตาไม                                   )
                     ื
                   "
                                              )
                                            ู)
                                    >
                                                                    >
                 ั
                                                 ี้
                     r
                                           ี๋
         ิ
                                                                           ุ
  กะพรบ ขยบปนเตรยมพรอมเดยวนเขาพอจะเดาตนเหตถกแลว
                            ี
                                                                             ู
                                                                                   >
  เพราะเห็นลูกอ)อนของมันโผล)ป\วนเปZ}ยนตามแม)ออกมาข>างๆ
  ความดุร>ายของมัน ย)อมจะขึ้นอยู)กับการหวงแหนห)วงพะวงอยใน
                                                                                 ู)
                                                                              ี่
  ลูกตามสัญชาตญาณของช>างแม)ลูกอ)อนนั่นเอง เปFนนางพงทมลก
                                                                                  ู
                                                                           ั
                                                                                 ี
            ี
  ติดมาเพยงโดดๆ ไม)มีโขลงด>วย หรือมิฉะนั้นโขลงก็อาจอยู)ห)าง
  ออกไปมันทําท)าห)วงหน>าพะวงหลัง หมนควางอยเชนนน คลายๆ
                                                   ุ
                                                                               >
                                                                        ั้
                                                                   )
                                                         >
                                                                ู)
                                  ี่
                                     >
                     ู
                                          )
                         )
                    )
                                                                   ี
           ิ
       ั
  จะตดสนใจไมถกวาจะปรเขาใส หรอจะถอยลาไปดชะตาของมน
                                                                                  ั
                                                            )
                                               ื
                                                                     ี
                                                 >
                                                                                  ื่
                                                     ู
                                                               ั
                                    ั
                                        ั่
                    ู)
                     ั
   )
                          ู
             ึ้
  ยอมจะขนอยกบลกของมนนนเองถาลกของมนหลกไปทางอน
    ั
                                                                             ั
                                        ู
           ็
                                                           >
         )
                                              )
                                                                                  F
                                  )
  นงแมกคงจะถอย  แตถาลกแลนปราดเขาหาเขา  อนเปน
                                    >
                                 >
                   )
                                                                )
                                                             ึ
                             ู
                                                   ็
                ี้
              ิ
  ธรรมชาตขเลนของลกชางทงหลาย  กหมายถงวา  นงแมจะตอง
                                                                      ั
                                                                                 >
                                                                           )
                                      ั้
  โลดเข>ามาและ นั่นคือจุดจบของมัน!
                                                      ั
                                                                                  ั
                                                                  )
         รพนทรกอานใจของมนอยเหมอนกน เขาไมอยากจะฆามน
             ิ
                                                                               )
                                           ู)
                   "
                                                ื
                      )
                                     ั
                    ็
                                       ็
                                                           ู
                                         ํ
                                                               >
                                              F
                                                                               )
                                    )
                                                                                 ิ่
                                                  >
                                                                      ั่
  โดยไม)จําเปFน และถ>าฆ)าแม กจาเปนตองฆาลกดวย นนไมใชสงท                              ี่
                                                        )
                                                                           )
                                                               >
  พรานใหญ)อย)างเขาต>องการ เว>นแต)จะเลี่ยงไม)ได!
                       ิ
                                                 ั
                                                                            ุ
                                                                      "
                                 ั
         ความเคยชนและจดเจนอยในสญชาตญาณสตวปาทกชนด
                                                                                  ิ
                                            ู)
                                                                         O
                                                                   ั
                        ื่
    ํ
                             ิ
  ทาใหสายตาอนตนเบกโพลงของดารนทจองออกมาจากโคนไทร
                                                      ี่
                                                       >
                    ั
                                                 ิ
         >
  ทหลบอย  ไมสามารถจะเขาใจอะไรไดทงสน  นอกจากจะเหนวา
                                                                               ็
                                    >
                                                        ิ้
                   )
                                                     ั้
                                                                                   )
              ู)
    ี่
                                                   >
                              F
                         "
                                                                                  ื
                                                                >
     ิ
           "
                                                      ็
                                                ี่
                     ั
  รพนทร  ไพรวลย  เปนจอมพรานทใจเยนและหาวทสด  เขายน
                                                                     ี่
                                                                       ุ
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 280
   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284   285