Page 282 - PetPraUma 01
P. 282

ใหญ)ซ>อนยิ้มหยุดรีรอ วางหน>าเฉย เสียงสั่นเครือนั้นดังมาอีก

  “นี่จะทิ้งฉันไว>คนเดียวยังงี้น)ะเหรอ”


  “อ>าว! แล>วกัน ก็ตะเพิดไล)อยู)หยกๆ นี่เอง”

            ู
                 ื
                     ํ
                                                                       ึ
                                                                                ั
                                                                          ั
       ุ
                                          ี่
                                                        ี
                                                   )
                                       ี
                         ี
                                                            ี
                                     >
  “หยดพดหรอทาอแบบ ‘ไดทขแพะไล’ เสยทเถอะ ถงยงไงฉนก                                    ็
  ต>องง>อคุณอยู)ดีนั่นแหละ”
  “ก็ไม)เห็นจําเปFนจะต>องง>อน”
                                     ี่
  “คุณรู>มั๊ย!...”
  เสียงของหล)อนสะท>าน ดังขึ้นมาเหมือนจะร>องไห
                                                                >
            ี้
  “ขณะน ฉันยืนอยู)ตัวเปล)าๆ ไม)มีผ>าแม>แต)สักชิ้น”
  “ก็แล>วทําไมคุณหญิงถึงไม)สวมเสียให>เรียบร>อย”


  “บ>า! ฉันจะออกไปเอาได>ยังไง เสื้อผ>ากองอยู)ทางโน>น”


               ิ
  “ก็นั่นนะซ ผมถึงบอกว)า ให>ผมไปเสียก)อน”

                >
  “ยังไปไม)ได!”
                                )
                                                 >
                                                                 >
  “เฮ>อ! จะเอายังไงกันแน อยู)ก็อยู)ไม)ได ไปก็ไปไม)ได”
                                                      ู)
                                  ั
                                      ิ
                                                         >
                                             >
     ุ
  “คณไปเอาเสอผามาใหฉนซ แกลงโยอยได คนผทะเลอะไรยงงก                                   ็
                                                                                  ี้
                                                                               ั
                   ื้
                       >
                                                                ี
                                >
  ไม)ร”
      ู>
  “ถ>าจะเปFนผีก็ผีปOา ไม)ใช)ผีทะเล”
                                                                    ั
                                                                ู)
                                                                             >
                                                   ั
                            )
     ี
           >
                       >
  เสยงเตนซอยเทาอยางแสนจะขดอกขดใจ  อยหลงโคนตนไทร
                                           ั
           ั
     >
                                                                              ํ
  พรอมกบรองกรดออกมาดงๆ รพนทรสะดงโหยง ตองยอมจานน
                                            ิ
                                                        ุ>
                                                  "
                                   ั
               >
                                                                   >
                      ี
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 282
   277   278   279   280   281   282   283   284   285   286   287