Page 286 - PetPraUma 01
P. 286

“ผมไม)ใช)คนช)างฟ\องหรอกครับ”

  หล)อนเกือบจะค>อน


                                       ื่
  “มันไปไหนแล>ว ไอ>ตัวโตๆ เมอตะกี้นี้น)ะ”
  “เป<ดเข>าปOาไปแล>ว”


                   )
                    ิ
                                                                            >
                                     ุ
                                                       >
                                                           ั
            ุ
                                         ื
      ํ
                                 ็
                                                                                  ิ
                           ั
                                                                              ั
  “ทาไมคณไมยง  ฉนเหนคณยนขวางหนามน  ระยะใกลกนนด
  เดียวเท)านั้น ใจฉันหายหมด”
                              ั
                                                          )
           )
                           ิ
                                  "
                                    ี่
             >
                                               >
                                            )
                                                                           F
  “ผมไมตองการจะยงสตวทผมไมไดเจตนาลาโดยไมจาเปนหรอก
                                                                    )
                                                                      ํ
                            ู
     ื่
                                )
                                                                            ู
                                                                                >
                          )
                                                                         ิ
  เมอกนเปนชางแมลกออนดวย  ถายงแมมนกตองยงลกดวย
                                      >
                                                             ั
                                                                 ็
           ี้
                                                           )
         ี้
              F
                                                  >
                  >
                                                     ิ
                                                                   >
                                                                               )
  เพราะปล)อยไว>ก็ทเรศ ลูกมันต>องตายอย)างทรมาน ถ>าไม)มีแม
                         ุ
                                                                       ็
                                          >
                                                ํ
                                  )
                                      >
                                                                         ึ
                           ั
              ั
                       ั
                     ี่
  โชคของมนดทมนลงเลไมกลาขามลาธารมา  ผมเองกนกภาวนา
                  ี
            ั
                  >
                                                )
          >
                                                                       ็
                                                                         )
  อยาใหมนกลามากกวานน เพราะไมอยากฆามน มนกอานใจผม
     )
                                                          )
                                                              ั
                                                                   ั
                             )
                                 ั้
                                                  ู)
                                                     ั
       ็
                                                                              ็
                                                                      ุ
         )
                                                             )
                                                                          ั
                                                                                 ี่
                                            ั
                                         >
                  ั
                             ื
                                                                    ี่
  ผมกอานใจมน เลยยนมองหนากนอยพกใหญ ในทสดมนกเสยง
  ไปเองซึ่งก็เปFนการดีด>วยกันทั้งสองฝOาย”
                                                                          ั้
     ุ
                          ิ
              ็
                                                     )
                                                                                  ั
                     ื
  “คณใจเยนเหลอเกนนะ ฉนทายอะไรไมถกเลยในขณะนน สงสย
                                                       ู
                                    ั
                                )
                                                                    ั
  อยวาทาไมคณถงรรอไมยงมน  ยนประจนหนากบมนเฉย  ฉนไม                                    )
                                                                               ั
                                                      ั
           ํ
                                  ิ
                       ึ
                  ุ
                                            ื
                                      ั
                          ี
                                                            >
                                                                ั
     ู)
       )
  เข>าใจวิธีการของคุณเลย และก็ไม)เข>าใจจนเดี๋ยวนี้ว)า เรื่อง
                                             F
                                                                         )
              ึ
                                       ุ
                                                          )
                                                                                  ั้
                                                  ู>
          ั
                                                                           ั
                                ั
                                                   ิ
  อะไรมนถงถอยไป  ยงกะคณเปนผวเศษรายคาถาใสมนไปงน
  แหละ”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 286
   281   282   283   284   285   286   287   288   289   290   291