Page 281 - PetPraUma 01
P. 281

ั้
                                                                 >
         ั
                                                                                  ิ
                                                          ี
               >
                            ู
                                )
                          )
                   >
                                                                   )
  ประจนหนาชางแมลกออนในระยะแทบจะเรยกไดวา  กระชนชด
                                 r
                                                )
                                                           ั
                                                               ึ้
              >
                           "
                                                   >
                                                                        ั
  เหมอนใชเวทมนตร  ปนในมอกไมไดประทบขนจรงจงอะไรนก
       ื
                                         ื
                                                                     ิ
                                                                                  ั
                                            ็
                ั
   >
                                                   )
              ู
                                  )
                                                         ิ
                      ู)
                                      ั้
                                                            )
  จองมองดมนอยเฉยๆ เชนนนเอง หลอนคดวาเขาคงจะยง และ
                                                                            ิ
                                                                           )
                                           ั
  ยงจนกวาจะลมลงหรอมฉะนนมนกวงเขาถงตว  แตเปลาทงสน
                    >
                             ื
                                                         ึ
                                                                      )
                                               ็
                                                             ั
   ิ
                                       ั้
                                                                               ั้
                                                      >
                                                                                  ิ้
                                 ิ
                                                 ิ่
             )
                                          ี่
  พรานใหญ)ยืนเฉย มันเปFนภาพทหล)อนจ>องตะลึง อกสั่นขวัญบิน
         >
                                              ี
              ี
                                   ู
                                            ู)
                                                            ็
                                                                ิ
                                                                                 )
  นางชางรรอ  โบกห  ชงวงอยอกอดใจ  กเดนถอยหลงอยาง
                                                 ึ
                             ู
                                                                            ั
                                                                             ั
  ระมัดระวัง ต>อนลูกของมันเข>าดงทึบหายไปอย)างช>าๆ พอลบตาก                           ็
  มีเสียงปOาแตกเปFนทางอู>ไป
                     )
                                                                           ั
                                                                     ั
                                                                                  ิ
                                                            ั้
                                                                 ุ
             ิ
                                                      ี
         รพนทรผอนลมหายใจยาวออกมาอกครงหมนตวกลบ  เดน
                   "
                                                   ึ่
                                                          ิ
         Qx
                          ุ
                                                                          ี
                                                                                  ั่
                                                                              ั
              ิ
                              ื
       ี่
                                      ี่
                                        >
  มาทฝงเดม  มาหยดยนอยทตนไทร  ซงดารนหลบหนาซดตวสน
                                    ู)
                                                                       >
  อยู)ยังอีกด>านหนึ่ง แกล>งพูดขึ้นลอยๆ
     >
                                                               ็
                                                            ี
                                                                                  ั
  “ถายงไมหายรอน  คณหญงจะลงไปแชนาอกกเอา  ผมรสกตว
         ั
                                                      )
              )
                     >
                                      ิ
                              ุ
                                                                               ึ
                                                        ้ํ
                                                                             ู>
                                                                 >
                                                                                )
                                    )
       ื
             ั
                 )
                                      ี
                                                         ็
  เหมอนกนวาผมเปนคนไมมมรรยาท  เหนจะตองหลบไปกอน
                          F
  เชิญคุณหญิงอาบน้ําให>สบายเถอะ”
  ว)าแล>ว ก็ออกเดินจะผละขึ้นไป
                       ิ
  “คนใจราย!  เกดมาไมเคยพบ...อยากรนกทาไมถงทมฬหนชาต                                   ิ
            >
                                                                             ิ
                                                       ั
                                                                  ึ
                                                     ู>
                                                           ํ
                                )
                                                                        ิ
           ี้
  อย)างน!”
         เสยงสนอนเกดจากคางทสนกระทบกน  ดงออกมาเบาๆ
                                                         ั
                                                                  ั
                 ั่
                                          ี่
                           ิ
                     ั
            ี
                                            ั่
  จากหลังโคนไทร ไม)แผดแหลมเกรี้ยวกราดเหมือนครู)น พราน
                                                                       ี้
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 281
   276   277   278   279   280   281   282   283   284   285   286