Page 279 - PetPraUma 01
P. 279

ึ้
                                                             )
                                                                        ิ
                                        ุ
            ี
                     ํ
                                              )
                                                        ั
                                                    >
                                                                                  ึ้
   “อวดด! วางอานาจไปหมดทกอยาง ถาฉนไมขนจะเกดอะไรขน
  บ>าง เอาละ อยากลองเหมือนกัน”
                                                                ั
                                       ี
                                             ั้
         จอมพรานหนกลบมาอกครงอยางหมดศรทธา  แตแลว
                                                                                  >
                         ั
                                                                              )
                                                  )
                               ั
                                         ั
           ั้
  ทนใดนนเอง  กอนทเขาจะตดสนใจอยางใดถกในภาวะยงยาก
                                                      )
                        )
    ั
                                                                             ุ)
                              ี่
                                             ิ
                                                               ู
                                                                              ํ
                                            >
  ปวดหัวน เสียงแปร€แปร€นก็แผดกองออกมาจากพงทบของลาธาร
              ี้
                                                                    ึ
  ฝQxงตรงข>าม ระยะห)างเพียงไม)เกิน 30 เมตร พร>อมกับปOาหักล ร)าง
                                                                              ู)
      ึ
  มหมาทมองดเหมอนภเขาเคลอนทโผลทะมนออกมา  ชงวงรา
                                                                            ู
                               ู
                                                                                   )
                                                          ึ
                                                    )
                                         ื่
                   ู
                         ื
            ี่
                                               ี่
                                                                        ี่
                                                                               ้ํ
                                                  ิ่
                                                         )
                                        ู)
                      ึ่
               )
         ู
  สองหใหญกางผง โบกวาดอยไปมา วงเหยาๆ ลงมาทธารนารพ                                    ิ
             ึ
                     ี
                                                  ื
                                                                             >
  นทรตะลงไปเพยงเสยวของวนาท  เลอดของพรานกตนพรอมใน
                                                                       ื่
       "
                                                                     ็
                            ี้
                                             ี
                                       ิ
                             ี
          ั
    ั
                                     )
  ฉบพลน  เพยงกาวเดยว  สงเขามายนอยกลางธารนา  เปนเวลา
                                                                     ้ํ
                                                                            F
                  ี
                       >
                                                 ื
                                                       ู)
                                                                          ิ
  เดียวกับท ม.ร.ว.หญิงดารินผวาวิ่งสวนเข>ามาอย)างลืมสต
              ี่
                                                                                  ิ้
                                                                            >
                                                                                )
  ทั้งๆ ที่ตลอดทั้งร)างงามสว)างโร)เพราะปราศจากอาภรณแมแตชน
                                                                        "
  เดียว ความตกใจที่เกิดขึ้นอย)างกะทันหัน ทําให>หล)อนลืมคิดถึงสิ่ง
                                                   ิ่
  ใดทั้งสิ้น และก็ทําอะไรไม)ถูกนอกจากวงมาเกาะเขาไว จอม
                                                                      >
  พรานใช>แขนปาดหญิงสาวไปไว>ข>างหลัง ร>องสั่งเร็วปรื๋อ
  “ไปหลบอยู)หลังไทรใหญ)โน)น เร็ว!”
  หล)อนวิ่งแจ>นเข>าไปที่ไทรต>นนั้น
                                               ็
                                                              ั
              ั
                                                       ั
                                     ิ
         >
                                                                 ี
                                  ึ
                                         ้ํ
  นางชางพงตรงปราดมาถงรมนา  กหมนตว  หนรหนขวางและช                                    ู
                                                   ุ
                                                                    ั
  งวงส)งเสียงร>องก>องอยู)เช)นนั้น
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 279
   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284