Page 304 - PetPraUma 01
P. 304

ั
                                 ั
      )
    ี่
                                                                           )
                                                      >
                        ั
                      )
                               >
              >
                                     ี่
  ทผานหนาไปไมทน ไอตวทกวดตามมาขางหลง อาจโผลออกมา
  เปFนเป\าให>เราก็ได ถ>าเราไหวทันเสียก)อน”
                        >
                                                    ั
                                                                    ั
                                       ึ้
                         ิ่
                                            F
                    ึ
         จากดงทบเรมจะโปรงขนเปนลาดบ  และระดบการเดนกด                                 ู
                                                                              ิ
                                   )
                                                                                  ็
                                                ํ
  เหมือนจะลาดเทลงสู)พื้นราบที่ต่ํา มองเห็นเอื้องผึ้งเหลืองอร)ามอย                   ู)
  ตามคาคบไม>ใหญ)รอบด>านสะพรึบไปหมด บรรยากาศร)มรื่นชุ)ม
                                                "
                                                                   )
  ฉา  เพราะใกลธารนา  ซงรพนทรบอกใหทราบวาเปนธารสาย
                                                         >
                                                                        F
                                    ึ่
    ่ํ
                                          ิ
                             ้ํ
                      >
                      )
                                            )
                                                                     ุ
                                                                 Q
                                                                            ั
     ี
                                   C
                                                ู)
                                                         ึ้
                                                                                )
                                                                        ั
                              >
               ี่
  เดยวกบทไหลผานแคมป  แตอยเหนอขนมาปจจบนทนดวน
          ั
                                                     ื
                                                            <
                                                              "
                                                                               ุ)
                                                                       ี
                                                                  ั
  นั้นเอง ไชยยันต"ผู>มัวแต)เดินดูพวกเอื้องและเฟรนอนเขยวชอมอย                        ู)
                                 ิ
                               >
                                                                         ื
  บนคบไมเพลนอย กไดยนเสยงลกเลอนของไรเฟลจากมอของรพ                                    ิ
                                      ี
                                                ื่
                                                                <
                           ็
                                           ู
                        ู)
                  ิ
             >
  นทรขยบดงกรก  เขากหนมาบดนน  และกเดนชนปะทะหลงรพ                                     ิ
           ั
                                ็
                                                          ็
                     ิ๊
                                          ั
                                                                               ั
       "
                                  ั
               ั
                                              ั้
                                                             ิ
                                                 ื
                                                     ิ่
                                             ุ
          ็
                                                                         ู
       "
  นทรเตมแรง เพราะจอมพรานหยดยนนงอยกบทเสยงลกหาบอก
                                                                                  ี
                                                                   ี
                                                            ั
                                                                ี่
                                                          ู)
  สองคนที่เดินอยู)ข>างหลัง ครางกันออกมาอย)างตระหนก
  “ฮึย! หม!”
       "
             ี
                                                         ุ
                                                                    >
                                                                          ํ
                                                                                  ึ
                                                              ี
             >
                                               ั
                                           ิ
                       ุ)
                                ิ
                                         )
  เบองหนาบนกลมโขดหนใหญตดกบดงหลมพ  กอนดาทะมน
     ื้
                                  ี่
                                     ั่
                                ู)
                          ั
                                                                         ิ
                                                                                  ื
  หลายกอน ชมนมกนอยทนน ตวหนงไตลงมาจากโขดหนและยน
                       ุ
                  ุ
           >
                                          ั
                                                     )
                                                ึ่
                                                       ี
  สองขาหันมาพอด ทางสีขาวเปFนรูปตัว ‘ว’ มองเห็นชัดอย
                                                                            ู)
                        ี
               ั่
                   ื
                                             )
                                                                           ิ้
                                                                       ั
                                        >
                                                    ี
                                   ู
                                                 ี
  กลางอกนนคอหมควาย ฝงเบอเรอทเดยว และพวกมนทงหมดก                                     ็
                         ี
                                             >
           ี
                                                                                ุ)
                                               ั
                                                           ั
   ํ
                                                                            "
  สาเหนยกในกลนไอของมนษยไดทนๆ  กนกบทมนษยกลมน                                         ี้
                                                               ั
                                          "
                      ิ่
                                                                    ี่
                                                                        ุ
                                      ุ
                                                     >
                                            )
                                                             )
                                                                                   ึ่
                                                                ู
                                                         ั
  เหลอบไปเหนมน  โดยเฉพาะอยางยงเจาตวจาฝงใหญทสด  ซง
       ื
                 ็
                                                                        )
                                                                          ี่
                                                                            ุ
                     ั
                                                 ิ่
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 304
   299   300   301   302   303   304   305   306   307   308   309