Page 330 - PetPraUma 01
P. 330

)
                                                       ี้
  “ตกลงครับ ถ>างั้นเราจะเริ่มตามกันเดี๋ยวน แต...”
                                             )
                                        ั
                                                                      ิ
                                                       ู
                                               ั
  เขาหนมาทาง ม.ร.ว.ดารน ยงไมทนจะพดอะไร หญงสาวกสวน
                                  ิ
        ั
                                                                              ็
  ขึ้นมาเสียก)อนสั้นๆ
  “ให>ฉันไปด>วยคน”
     F
                                             >
          ั้
                              ั
                                                                        ี่
                      ี่
                    ี่
  เปนครงแรกทพชายหนไปปรามนองสาว  ดวยคาพดทเฉยบขาด
                                                                           ี
                                                                    ู
                                                          >
                                                                ํ
  จริงจังว)า
                             ั้
                      ี่
                        ั
                                                                ั
                                                                      )
                                                                        ี
                                                           )
                                     ั
                                                   ี
                                                       ี
           >
      >
                  ื่
  “นอยตองเชอพสกครง กลบไปนอนเสยดกวา มนไมมประโยชน                                     "
                                                                         ี่
                                   >
                                                    ี
                           )
                                                ั
                                                           )
  อะไรหรอก เกะกะหวงหนาพะวงหลงเสยเปลาๆ และเสยงโดยไม                                  )
  จําเปFน มันกลางคืนเสียด>วย”
  ดารินพยักหน>า ยอมเชื่อฟQงคําปรามโดยด ในเวลาฉกเฉนเชนน ด                            ู
                                                                        ิ
                                                      ี
                                                                   ุ
                                                                                 ี้
                                                                             )
                                                                               >
                                     ู)
                                                ื
      )
                                        >
  หลอนจะเขาใจอะไรไดดอยบางเหมอนกน  ไมดอดงทาใหถวง
                 >
                                                                          ํ
                                                                  ื้
                                                                                 )
                                                                )
                                                      ั
                                                                      ึ
                                 ี
                               >
  อะไรนัก รพินทร"สั่งให>เกิดนําหญิงสาวและเจ>าปงกลับไปส)ง
                                                  ี่
                                                                              ็
  ทแคมป แลวใหกลบลงมาใหม กอนทดารนจะผละไป เขากสงไร
                                                       ิ
    ี่
                                                                                )
        >
                      >
                          ั
            C
                 >
                                            )
                                         )
                         ิ
                   ี่
  เฟลของเขาทถอตดมออยไปแลกลกซองแฝดของหญงสาว  โดย
                     ื
                                   ู)
     <
                                              ู
                             ื
                                                                      ิ
  ฝากให>ถือไรเฟ<ลกลับไปไว>ที่แค>มปCด>วย
  “คุณหญิงบรรจุลูกอะไรไว>ครับ?”
  “โอ-โอ บั๊ค ทั้งสองลํากล>อง”
                                                                     ั
                              ุ
                                   ํ
                                       ั
            ุ
                  ั
                                                                                   ึ
                           >
                                                           >
  “ขอบคณครบ  ถาบญคากบจนทเราสงใหไปเอาววกลบมาถง
                                                                           ั
                                           ั
                                               ี่
                                                      )
                                                                            C
          C
     >
                                                >
                 ุ
                         ิ
                              ุ
                                                     )
                                                               ู)
                                                                  \
                                                                        >
  แคมป  คณหญงกรณาบอกเขาดวยวาใหอยเฝาแคมป  ไม                                         )
                                                           >
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 330
   325   326   327   328   329   330   331   332   333   334   335