Page 41 - PetPraUma 01
P. 41

ี
                                    ิ
                                                                )
                                                                                  ื
                           ี
                                                                         ี
                                          ั้
                                                       )
  เยยวยาเขาไปตามมตามเกด  ทงทผมกรวาจะอยางไรเสย  ในคน
                                                     ู>
                                              ี่
                                                    ็
  นั้นเขาก็คงจะต>องถึงแก)ความตายแน)ๆ
                                                                               ุ
         ประมาณเกอบเทยงคน อาการของเขาสงบความทรนทราย
                               ี่
                                    ื
                       ื
                                                                         ุ
                                                                         ึ้
                                                                             ี
                                    ั
  กระสบกระสายลงบาง หลบนงไปชวคร ขณะทผมตนขนอกครง
                           >
                                                               ี่
                  )
                                                     ู)
         ั
                                               ั่
                                        ิ่
                                                                     ื่
                                                                                   ั้
                                                                             C
  เปFนเวลาใกล>รุ)ง จากแสงตะเกียงรั้วที่ผมจุดทิ้งไว>หน>าแค>มป ผม
                         ั
                                               ั
                                ึ้
                                     ั่
                                        >
  มองเหนเนวนกาลงลกขนนงดวย ลกษณะอาการประหลาด และ
                            ุ
                     ํ
          ็
                 ิ
                                    ี
                                                F
                                  ี่
                                                                        ั้
                                                                                ิ
   >
  จองฝาออกไปยงดงดบทมขนเขาเปนทวทะมนขวางกนอยลบๆ
         O
                                      ุ
                                                            ึ
                             ิ
                                                                              ู)
                                                     ิ
                      ั
                                                                              )
                                                                   ึ้
  ขณะนน รศมออนๆ ของดวงอาทตยเรมกระจายขนอาบแผนฟา
                                                                                   \
                                             ิ
                     )
          ั้
                                                 "
               ั
                                                    ิ่
                   ี
  ทําให>มองเห็นภาพภายนอกแค>มปCได>รางๆ
  “มันอยู)ที่นั่น!”
                                                                  ั
                                                            >
                                                                                ี
       ิ
                    ั
                  >
                                                                            ั
            ู)
                                                                      ี้
                                            ั่
                                      >
  เนวนอยใกลกบกาลมรณะ รองลนออกมา พรอมกบชมออนมแต                                      )
                                                                        ื
  กระดูกของเขาออกไป
                                                            ็
  “แต)ฉันจะไม)มีวันได>ไปถึงมันอีกแน)นอน และกจะไม)มีใครสามารถ
  ไปถึงมันได>เลย”
                                                                                ั
                                                                           ิ
                         ั
                              ู>
                                ึ
              ็
                  ุ
     >
                                               ั
                                            ํ
                                    )
  แลวเขากหยดชะงก รสกวาเขากาลงพยายามรวบรวมสตพลงใจ
  แน)วแน)เปFนครั้งสุดท>ายตาจ>องจับอยู)ที่ผมผู>ประคองเขาอย
                                                                           ู)
  “เพื่อนยาก คุณเองหรอกหรือ ตาผมฝาดไปหรือเปล)า”
      ํ
                                                                                  ี
  “ทาใจดๆ ไวเนวน นผมเอง รพนทร สหายของคณ นอนพกเสย
            ี
                                           ิ
                             ี่
                                                                 ุ
                                                 "
                        ิ
                   >
                                                                              ั
  เถอะ”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club    Page 41
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46