Page 431 - PetPraUma 01
P. 431

ใหญ)กว)านี่มากนัก”

                                                            ึ
  “เปFนทุ)งโล)งแบบนี้ไปจนกระทั่งถึงโปOงกระทิงร?”

  เชษฐาถาม

                  ี่
                         >
     )
                                                                         ี้
                )
                                                                >
                                                          ็
                                                 ั่
                                        ั
                                ิ
                                    ี
                                                                                  ั
  “ผานดงไผนไปแลว  เดนอกสกสองชวโมงกจะเขาดงเตยๆ  ครบ
                             ื่
                                                                    ึ่
                   ็
                     ั
                                                              ิ
                                                ึ
                                                     O
                                    >
  หลงจากนนกตดดงเรอยเขาไป จนถงโปงกระทง ซงเปนหบลาด
               ั้
                                                                        F
      ั
                                                                             ุ
                                                                             )
                              )
                                                ู
                                         ู)
                                ี่
  ลงไประหวางเขาใหญทเหนอยสองลกนน เดนสบายขนหนอยไม                                     )
                )
                                                    ั้
                                   ็
                                                                       ึ้
                                                           ิ
  ร>อนอ>าวเหมือนที่ผ)านมาแล>ว”
         อาหารเทยงมอนน  ทกคนกนกนอยางงายๆ  เพอรองทอง
                                                            )
                                     ุ
                              ั้
                                                 ั
                     ี่
                                                                        ื่
                                                                                 >
                          ื้
                                             ิ
                                                       )
                                                                                  ื้
  เท)านั้น พวกลกหาบและพรานพื้นเมือง หุงข>าวขึ้นกินกับพวกเนอ
                   ู
  แห>งและอาหารบ>านปOาของตน ที่เตรียมเปFนเสบียงไว>แต)เมื่อคืน
                           ั
                                                  >
                      >
                                                                  k
   )
                                                                        ี่
                                                                             ี
  สวนคณะนายจางตดภาระโดยการใชอาหารกระปองทเตรยมมา
                                                                     ั่
                                                  ั
                                                      )
                    ั
                                                                 ึ่
                                          ็
                                   ั
                                                            ี
  ภายหลงจากรบประทานกนเสรจนงพกผอนอกครงชวโมง พราน
                                              ั่
           ั
  ใหญ)ก็ให>เดินทางต)ออย)างรีบเร)ง
                                                         ื
                                                             >
                                                       >
                                                                                  €
         พอผานดงไผเขาเขตปาโปรงทมไมยนตนกรอบแดงโกรน
                                       O
                                              )
               )
                          )
                             >
                                                    ี
                                                  ี่
                           ู>
                             ั
              ู
                  >
                       ั
                                                                    )
                                      ิ
                                                                              ั้
                                                 ั
                                                                                  ิ
                                                       ิ
                                                             "
  เพราะฤดแลง  จนผมกจะเดนตามหลงรพนทรไปอยางกระชนชด
  ก็เดินยิ้มกลับมาที่เกวียนของคณะนายจ>าง
                                                                           ู)
         “คณรพนทรใหมาเรยนวา  มววแดงฝงใหญเดนอยขอบทง
                                                                                   ุ)
             ุ
                                         )
                                   ี
                                                          ู
                                                 ั
                                               ี
                         "
                                                                  )
                             >
                   ิ
                                                                     ิ
  ด>านซ>ายครับ ถ>าท)านอยากจะสนุก ก็เชญลงไปได แกรออยทจอม
                                                                >
                                                                            ู)
                                                   ิ
                                                                               ี่
  ปลวกใหญ)โน)น”
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 431
   426   427   428   429   430   431   432   433   434   435   436