Page 178 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 178
178
ั
่
ั
ื
้
ั
ี
ั
ี
ู
ู
“เสอมนรแตเพียงวามคนมาดักยิงมนเทานันครบ แตมนไมรจักทจะนับจํานวนคนหรอก
ึ
้
ั
่
่
้
วาขนนังหางกีคน และกลบไปกีคน ถามนเห็นคนลงจากหางมนก็รวากลบไปแลวเทานัน แตเรอง
่
ู
ั
ั
ั
่
ื
ั
ู
ั
ํ
ั
่
อะไรมนก็ไมสาคญเทากับวา กลนตวของผกองทมนจําไดเทานัน ถาผกองไมอยากจะใหนายใหญ
ี
ู
ั
ิ
้
่
่
่
นังอยูคนเดียว จะใหผมนั่งเปนเพือนดวยก็ได ผูกองกลับไปคนเดียว”
ํ
ุ
ั
“เขาทามากนา รพินทร สาหรบการแนะนําของแงซายอยางวานี ลองดูสกครงเถดนา คณ
่
ั
ั
ิ
้
ี
ั
่
ั
ู
กลบไปแคมปเสย และถาไมอยากจะเปนหวงผมมากเกินไปนัก ใหแงซายนงคกับผมก็แลวกัน”
พรานใหญองไปนาน
ึ
้
ี
ึ
ี
ุ
ั
่
ั
่
“ถาผมกลบไปแคมปโดยไมมคณชายกลบไปดวย ถงแมจะมแงซายนังเปนเพือนก็ตาม
ิ
ิ
้
ุ
่
คณหญงดารนกับคุณไชยยันตจะคิดอยางไร มิตําหนิผมแยไปรึ หาวาทอดทิงคุณชายใหเสียงอยูตาม
ํ
ลาพัง”
เชษฐาตบไหลรพินทร พรอมกับยิม
้
ิ
ุ
ั
ั
“ไมเปนไรหรอกนา ผมรบรองวาทงสองคนตองไมคดอยางนันแนนอน คณบอกเขาตาม
้
้
้
ุ
เหตผลนีก็แลวกัน”
“ถงอยางนันมนก็นาเกลยดอยูดีแหละครบ คณไชยยันตคงจะเขาใจไดดี แตสาหรบ
ุ
ํ
ั
ั
ั
ึ
้
ี
ิ
ุ
ิ
คณหญงดารนคงจะเลนงานผมแนๆ”
เขาพูดพรอมกับหัวเราะกรอยๆ
ิ
้
้
ี
ุ
้
ั
“ก็ผมรบรองอยูนียังไงวาจะไมใหใครมาวาคณไดทงสน ถงนอยจะเปนเด็กขตอแยพาล
ั
ึ
่
ุ
ุ
หาเรองเอากับคณตลอดเวลาก็ตาม เขาก็เปนคนเคารพเหตผลอยูไมนอย คณอธบายใหเขาทราบ
ิ
ุ
่
ื
ตามทเราตกลงกันนีก็แลวกัน เพราะมายงนเราก็ไมมวิธใดอกแลว อยาเสยเวลาอยูเลย”
่
ี
ี
่
ี
ั
ี
ี
้
ี
ู
ั
รพินทรอดเออนไมเตมใจนก แตภายหลงจากถกรบเราคะยันคะยออยูอกครใหญก็จําตอง
ั
็
ู
้
้
ิ
ื
จํานน
ั
่
ุ
้
“ตกลงครบ ถาคณชายอยากจะทดลองอยางนัน แตขอสญญากับผมสกขอหนึง”
ั
ั
ิ
ั
ุ
ิ
“บอกมาเลย คณตองการใหผมปฏบตเชนไรบาง”
ั
เขาถอนใจเบาๆ อกครง ยิมอยางไมปลอดโปรงใจนัก จองหนาเชษฐาแลวหันมามองแง
้
้
ี
ซายพดวา
ู
่
่
ั
ั
“เอาละ แงซาย แกนังเปนเพือนนายใหญอยูดวย ฉนจะกลบไปเพยงคนเดียว แตจําไวนะ
ี
่
ื
นีคอคาส่ง ไอกุดจะเขามาหรือไมเขาก็ตาม จะมีการยิงหรือไมไดยิงก็ตาม และไมวาจะโดยกรณีใดๆ
ั
ํ
้
ิ
้
ั
ี
็
ั
ั
ั
ทงสน ไมใหนายใหญลงจากหางอยางเดดขาด จนกวาฉนจะยอนกลบมาอกครงในเวลาหกโมงเย็น
้
ื
้
และไมเฉพาะแตนายใหญเทานัน แกเองก็เหมอนกัน ไมตองลงมาเลย”
ั
ั
“ครบ ผมรบรอง”
แงซายกมหัว
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
