Page 23 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 23

23



                                                                                    ํ
                                       ่
                                                                                      ิ
                    
                                                                                              
                                                                        ั
                                                                    ั
                                                       
                                       ี
                                                   
                   ขาพเจามาพบมันขณะทเขามาตามหาขาพเจา  เขาจะไดนํามนกลบไปยังเมาะลาเลง  ขอใหสหายของ
                                                                           
                                                            ้
                             ่
                                                   ่
                                                                                               ู
                    
                                    
                                                                                               
                                                            ึ
                               
                                                          ี
                   ขาพเจา (ชออานไมออก)  จงนําเอาเรองราวน  ขนกราบบังคมทลตอพระเจากรงหงสาวดีผทรงพระ
                                                                         ู
                             ื
                                                                                     ุ
                                                   ื
                                                          ้
                                                ็
                                                                                       ั
                                                        ั
                   ปญญา       เพือพระองคจะไดเสรจยาตราทพมาตามลายแทงนี    ้    หากวากองทพของพระองคไม   
                                             
                                                                                                    
                                        
                                ่
                    
                                                                          ็
                   แหลกลาญเสยกอนในปาดงขุนเขาอนกวางใหญกันดารและลลบเตมไปดวยสรรพอนตราย            และ
                                                                      ้
                                                                      ี
                                       
                              ี
                                                                                        ั
                                                           
                                                                       ั
                                                 ั
                              
                                                                         ็
                                      ึ
                                                                                                
                                                                  ุ
                   สามารถบกเขาไปจนถงดินแดนแหงความโหดเหยม ทารณ อนเตมไปดวยภูตผ และอาคมแหงมรกต
                                                                      ั
                                                
                                                                                    ี
                           ุ
                                                            ี
                                                            ้
                   นคร พระองคก็จะเปนพระมหากษัตริยทีร่ารวยทีสุดในโลก
                                                     ่
                                                      ํ
                                                           ่
                                                ั
                                                 ิ
                                                              ื
                            ขาพเจาไดเห็นมหาสมบตขมเพชรอนเหลอคณะ  ภายในขุมทรพยพระอุมานีแลว  ดวยตา
                                                                                ั
                                                                                              
                                                                                           ้
                                                   ุ
                             
                                                          ั
                                          ื
                                                                                                    ิ
                                               
                                          ้
                                                                                        ั
                   ของขาพเจาเองปรากฏอยูเบองหนา กอนกายมรณะของขาพเจา แตโดยการทรยศหกหลงของวาชกา
                                                                                            ั
                        
                                                                           
                                        
                                                                  
                                       
                                                                      
                                                                                 
                                 ุ
                   นางแมมดมหาอบาทว ขาพเจาจึงไมสามารถนําออกมาได แมแตชวิตของขาพเจาเอง
                                                 
                                                                         ี
                                                                        
                         
                                                                       
                                                            ้
                                                                             ั
                                        ี
                                        ่
                                      ู
                                      
                                                                                        ั
                                 
                            ขอใหทานผทมาตามทางในลายแทงนี จงพยายามฝาความกนดารของ ‘ถนพระอมา’ ทาง
                                  
                                                                                               ุ
                                                      ุ
                                                                                   ั
                                  ุ
                                   ึ
                                             
                                                                                         
                     ื
                         
                     ้
                   เบองซายจนบรรลถงยอดของเตานมแหงขนเขาลูกนี   ้   ทางดานเหนือของมนจะเปนถนนราบเรยบ
                                                                                                    ี
                   กวางใหญ ทพระศวะไดสรางไว จากนันเปนเวลาสามวันในการเดินทาง ตามถนนสายนัน ก็จะบรรล   ุ
                             ่
                                  ิ
                                                      
                             ี
                                                   ้
                           
                                                                                            ้
                                          
                    ึ
                                         ุ
                   ถงมหาปราสาทของพระอมาเทวี
                                 
                            ขอใหทานจงสงหารแมมดวาชิกาเสียดวย เปนการแกแคนใหแกวญญาณของขาพเจา...
                                                                              
                                                                        
                                                                                 ิ
                                                                                                 
                                                                                
                                        ั
                                               
                                  
                                                                             ลากอน
                                                                                
                                                                        ั
                                                                     “มงมหานรธา”

                                                        ่
                                                        ี
                                                                 ิ
                                                         
                                                ู
                                   ้
                                   ึ
                                                                                           ี
                                                                                 ่
                                                
                                                                                 ื
                                          ิ
                             ุ
                                                 ํ
                                                                                    
                                       
                            ทกคนอง แตหญงสาวผทาหนาทอานดังๆ ผวปากหวือออกมาเมออานจบ สหนาพรายไป
                           ้
                              ั
                   ดวยรอยยิมขน
                                       
                              ุ
                            “คณรพินทร!”
                            หลอนเอยเรยกนามเขาชดเจนเสยงใส กลวไปกับอาการหัวเราะ
                                                              ้
                                   
                                                              ั
                                                      ี
                               
                                                ั
                                      ี
                                                                        ี
                                                                  ั
                                                                        ่
                                                   ุ
                                                                         ี
                                                                                    ื
                                                                             ้
                                                  ี
                                                  ่
                                 ี
                                                                             ึ
                                                             
                                         ื
                            “นาเสยดายเหลอเกิน  ทคณไมไดเอาตนฉบบเดิมทเขยนขนดวยมอของมงมหานรธาเอง
                                                                                          ั
                                                       
                   มาใหเราดูดวย”
                                                                        ั
                                                 
                            แววตาและรอยยิมของหลอน เตมไปดวยการเยาะหยน
                                                       ็
                                          ้
                            “ขออภัยเถดครบ”
                                     ิ
                                         ั
                                                         ิ
                                                                                         ี
                                      ํ
                                                                       
                                                            ื
                            เขาหัวเราะต่าๆ  อยูในอาการปกตเหมอนเดม  ไมยินดียินรายอะไรกับสหนาอาการของ
                                             
                                                                 ิ
                                                                              
                   บคคลทนังฟงเรองทเขาเลาอยู  
                                         
                                    ่
                          ี
                          ่
                    ุ
                           ่
                                    ี
                                ่
                                ื
                                     
                                                                 
                                                                                                  
                                                     
                                 ่
                                                             
                                 ี
                              ่
                                                 ั
                              ิ
                            “สงทผมเลาเหลานี  ้  มนเปนการขอรองออนวอนของพวกคณเอง          และผมก็ไมไดม ี
                                                                                ุ
                                         
                                                                    ุ
                                                               ่
                                                            ึ
                                                                                        
                                                                                          ้
                                                                           
                                                                  ี
                                                  ่
                                                                              ิ
                                                                              ่
                   ประโยชนอะไรเลยสกนิด  ในการทีจะบรรยายถงเรองทคณเห็นเปนสงขบขนเหลานี  และผมก็ขอ
                                                               ื
                                     ั
                                                                  ่
                                                                                   ั
                   เวนทจะออกความเห็นหรอโตแยงวามนเปนความจรงหรอความเทจใดๆ  ทงสน  ผมทราบหรอผม
                        ี
                        ่
                                                                                                  ื
                                                               ิ
                                                                                  ้
                                                                                  ั
                                        ื
                                            
                                                                  ื
                                                                                     ิ
                                                      
                                                                                     ้
                                                                          ็
                                                   ั
                                                
                                     
                   เห็นมาอยางไร ผมก็เลาใหฟงไปเชนนัน”
                                                   ้
                            ดารนยักไหล  
                               ิ
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28