Page 26 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 26

26



                                                    ี
                                                    ่
                                                            ้
                            “แปลวาลงกับเจานายไมเปลยนความตังใจแนนะ”
                                    ุ
                                                
                            “ครบ”
                               ั
                                                                                          ั
                                                                                     ุ
                            “ถางนคอยเดียว  ฉนจะฝากอะไรไปใหเจานายของลงหนอย  แตลงจะสญญากับฉนได
                                                                                                  ั
                                ้
                                       ๋
                                             ั
                                ั
                                                                         ุ
                                                                                    
                              
                   ไหมวา จะยังไมสงใหกับเขาจนกวาจะเดินทางไปถง ‘หลมชาง’”
                                
                                  
                                                             ึ
                                                                  
                                                                     
                                        ั
                            “ผมรบรองครบ”
                                 ั
                            ดังนัน ผมจึงรบฉกกระดาษโนตแผนหนึงออกมา แลวเขยนขอความลงไปวา
                                                                              
                                                                        
                                                         
                                                              ่
                                          ี
                                        ี
                                ้
                                                                           ี
                                                                                     ้
                                                 
                                                        ุ
                                                                            ุ
                                                                     ั
                                         ่
                                    
                                  
                                       ู
                                         ึ
                                       
                            “ขอใหทานผซงมา  จงฝาความทรกันดารของ ‘ถนพระอมา’  ทางเบืองซาย  จนบรรลุถึง
                                                                                         
                                          ้
                   ยอดของเตานมแหงขนเขานี  ทางดานเหนือของมนจะเปนถนนราบเรยบกวางใหญ  ทพระศวะได
                                     ุ
                                                             ั
                                                                              ี
                                                                   
                                                                                                 ิ
                                                                                            ี
                            
                                                                                            ่
                                                                                   ึ
                                                                       ้
                                  
                     
                                                                                  ุ
                               ้
                   สรางไว จากนันเปนเวลาสามวันในการเดินทางตามถนนสายนัน ก็จะบรรลถงมหาปราสาทของพระ
                   อมาเทวี...”
                    ุ
                            ขอความทผมเขียน กคือขอความทผมคัดลอกออกมาจากลายแทงของมังมหานรธา ทผม
                                     ี
                                                         ่
                                                         ี
                                                                                                   ่
                                              ็
                                                                                                   ี
                                     ่
                   ไดรบมอบตอมาจากเนวนทตายนันเอง  ดวยความคดวา  ถาเขาบกบนฟนฝาไปยังเทอกเขาพระศวะ
                                                              ิ
                                                                                  
                                                                                                    ิ
                                                                                          ื
                                                                     
                                                                            ่
                                                                          ุ
                                                                            ั
                                          ี
                      ั
                                               ่
                                          ่
                                       ิ
                                         
                   จรง ขอความเหลานีอาจเปนผลประโยชนแกเขาไดบาง
                        
                     ิ
                                 
                                    ้
                            แลวผมก็สงกับหนานอนวา
                              
                                               ิ
                                     ั
                                     ่
                                                                                                     ี
                                       ่
                            “นี ลงอน เมอลงเอาจดหมายของฉนใหกับเจานาย จงบอกเขาดวยวา เขาไดคาแนะนําทดี
                                                                                                     ่
                                ุ
                                                         ั
                                       ื
                              ่
                                                                                            ํ
                                         ุ
                                   ิ
                                                                              ั
                               ิ
                   อนนีโดยสทธขาด จงไปตามนันเถด อยาเพิงใหเขาเดียวนีนะ เพราะวาฉนไมตองการใหเขายอนกลบ
                            ิ
                                                                   ้
                               ์
                                                               ๋
                                                                                    
                                                                                  
                                                       ่
                                            ้
                                                                                                     ั
                                                ิ
                       ้
                    ั
                                 ั
                                                                            ั
                       ั
                                                                       ั
                                             ุ
                                                                                      
                                    ี
                                                               ุ
                   มาซกถามอะไรฉนอก เอาละ ลงไปเถอะ เกวียนของคณชดกําลงจะลบไปโนนแลว”
                                                                                     ่
                                   ิ
                                                                                          ่
                                                        
                                                                                                 ้
                                                              ่
                                                                             ้
                                     ั
                                                           ี
                            หนานอนรบจดหมายจากผม  แลวก็รบวิงผละตามเกวียนนันไป  “นีเปนเรืองราวทังหมด
                                                                           ่
                                                                             
                                                   ่
                                        ั
                                                       ั
                                                   ี
                    ่
                        
                          ็
                    ี
                        ู
                                                                       ี
                   ทผมรเหนไดประสบมากบตนเอง  เกยวกบนองชายของคุณทใชชือวา  ชด  ประชากร  ผมเกรง
                                                                       ่
                      ื
                                             
                   เหลอเกนครบ คุณเชษฐา เกรงวา...”
                         ิ
                             ั
                                     
                                                                       ุ
                                                                     
                            พรานใหญหยุดพูดไปเสยเฉยๆ โดยเวนระยะไวใหทกคนคิดเอาเอง
                                                           
                                                                   
                                                ี











                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31