Page 61 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 61
61
่
ั
ี
ั
ุ
ี
่
เชษฐากับไชยยันตเคยเปนนักลาสตวสมครเลน ออกเทยวปาในทกครงเทาทโอกาสจะ
้
ั
ิ
ํ
ึ
อานวยใหได สวน ม.ร.ว.หญงดารน ก็เคยออกปาเกียวกับการศกษาในดานมานุษยวิทยา ผนวกกับ
่
ิ
่
่
ี
ู
ิ
ั
ิ
ั
ุ
ี
ิ
นิสยทชอบซกซนซอกแซกผดหญงของหลอน อนเปนธรรมชาตประหลาดทไมนาจะมอยูในผหญง
ี
ิ
ุ
่
ั
่
้
ี
ี
สามญทวไป แตจะอยางไรก็ตาม คนเหลานันไมใชบคคลทใชชวิตอยูในปาเปนอาชีพอยางเขา ซึง
่
ั
ั
ยอมจะเปรยบเหมอน ‘ผเยาว’ สาหรบ ‘ปา’ อยูดี
ู
ื
ี
ํ
ั
“จากประสบการณและทรรศนะพรานใหญอยางคณ การยิงสตวในลกษณะไหน ทเปน
่
ี
ุ
ั
ี
ไคลแมกซของความตนเตนสนุกสนานทสด” ไชยยันตถามอยางกระตอรอรน
ุ
่
่
ื
ื
ื
ื
ั
ั
ิ
ี
ี
่
“ความตนเตนออกรสออกชาตทสดในการยิงสตวก็คอ สตวใหญมอนตรายในขณะทมน
ุ
ี
ั
่
ั
่
ื
้
ไดรบบาดเจ็บอยูกอน ทวีความดุรายยิงขน และวิงสวนเขามาหมายจะเอาชีวิตของเรา และเราก็ยิงมัน
่
ึ
ั
่
ิ
้
ั
้
้
ั
้
ี
่
ื
ั
ในขณะนนนันแหละครบ แตผมไมขอสนับสนุนหรอแนะนําวิธยิงสตวในแบบนีแกใครทงสน
ั
ั
ุ
ิ
ี
ิ
่
ี
ี
่
ี
่
ั
ั
เพราะมนเปนวิธทเสยงอนตรายอยางทสด และผดหลกของพรานทวไป ผมเองก็ไมนิยมปฏบต ิ
ั
่
ั
นอกจากวามนจะเกิดขนเพราะความจําเปนบงคบ ผมเกือบจะเอาชวิตไมรอดมาครงหนึงแลว ในการ
ั
ั
้
่
ึ
้
ั
ี
ั
ั
่
ี
ิ
้
ิ
ยืนปกหลกยิงกระทงทสวนชารจเขามา แตในขณะนันมนจวนตวจรงๆ หาทีหลบหรือกําบังไมทัน
่
ั
ั
้
ู
ี
กระทงตวนันถกปราบลงได แตตวผมเองก็ไปนอนโรงพยาบาลเสยเดือนกวา ความจริงนาจะตาย แต
ิ
ั
ั
โชคของผมยังดีอยู”
ื
่
ํ
ื
้
“เราไดทราบขาวเรองนีอยูเหมอนกัน คณอาพลเลาใหเราฟง”
ุ
เชษฐาพูด
ั
่
้
ื
“ความตนเตนทรองไปจากนีก็คอ การยิงสตวในขณะทอยูพืนดินอยางเดียวกับมน ไมวา
ั
ี
้
ื
่
ี
่
่
่
ื
่
ุ
ิ
จะเปนการเดนแกะรอยยิง หรอวานังซมยิง เพราะโอกาสทีมันจะทําใหเราตืนเตนหวาดเสียวมีอยูมาก
ึ
ี
ั
ี
่
ู
ผดกับการนังหางยิง ซงแทบจะเรยกวาเราไมมการเสยงอะไรเลย เอาเปรยบมนทกประต”
ี
ุ
่
ี
ิ
่
ั
ี
่
ี
ิ
่
“สตวปาชนิดไหน ทเปนอนตรายทสดในการเดนปา”
ั
ุ
้
ั
ิ
ดารนตงคาถามมาบาง
ํ
ิ
ั
“คณหญงลองทายซครบ”
ิ
ุ
ั
“ชางกระมง”
“ไมใชครบ”
ั
ึ
“เสองนร ฉนเคยไดยินไดฟงอยูบอยๆ เหมอนกันวา ถามนดุจริงๆ มันจะยองเขามาเลน
ื
ั
้
ั
ั
ื
ี
่
ี
ั
งานพวกลาสตวจนถงแคมปทพักในขณะทนอนหลบ”
่
ั
ึ
ิ
่
“ก็ไมใชอกนันแหละครบ เสอ ชาง หรอสตวใหญนากลว มอนตรายตางๆ แททจรงไมได
ี
่
ั
ี
ั
ื
ั
ั
ี
ื
ั
ํ
ิ
้
ี
่
ั
ั
เปนภัยทนากลวสาหรบนักเดินปาเลย ธรรมชาตของพวกนีโดยปกติแลวมกจะหนีคนอยูเสมอ จะส ู
้
หรอคดทารายก็เฉพาะเมอตอนเจบและจวนตวเทานัน”
ั
ื
่
ื
ํ
ิ
็
้
“ถางันอะไรละ หรือวาไมมี”
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
