Page 85 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 85

85



                                            
                                                   ุ
                                  
                                   ่
                            “ผมอยูนี ทางดานซายของคณ”
                            “ลกซองของคณชาย บรรจุลกอะไรไว”
                              ู
                                        ุ
                                                    ู
                                                  ่
                                                  ี
                                               ั
                              ู
                                             ็
                                               ้
                            “ลกปรายชนิดเกาเมดทงสนัด”
                                                                         ่
                                                                                        ื
                               ุ
                                                                         ี
                                                                                                   
                                               
                                                                                    ่
                                                            ุ
                                                                  
                                                                                        ่
                            “กรณาสงมาใหผม  ชาๆ  นะครบ  ทกคนอยูนิงกับทกอน  อยาเพิงเคลอนไหวแมแตนิด
                                                                                                 
                                   
                                                                    ่
                                                       ั
                   เดียว”
                                                                           ้
                                                                           ั
                                                                                                 ื
                                                                  
                                         
                                                                     ุ
                                               
                                                                                            ้
                            ม.ร.ว.เชษฐา  คอยๆ  สงเอฟเอนไปใหรพินทร  ทกคนกลนลมหายใจ  ภาวะนันเหมอนตก
                   อยูในมนตสะกด จอมพรานรับปนมาอยางแผวเบาแชมชา ตาเขาจับนิงอยูทีพญาอสรพิษไมกระพริบ
                                                                             ่
                                                                                 ่
                            
                                                                                
                                                               
                                              
                                                         
                     
                                  
                                                   ็
                                                             ิ
                   คอยๆ  วาดลากลองขนเตรยมพรอมเลงจับอยูทบรเวณพงพานใหญ  แลวก็กระซบบอกตอมาโดยไม          
                                                                                             
                                     ึ
                                     ้
                                         ี
                    
                                                                               
                              ํ
                                                                                      ิ
                                                                           
                                                                  ั
                                                          ี
                                              
                                                          ่
                                                         
                   เหลยวหลงวา
                      ี
                           ั
                                                      ั
                                              
                                                                                    
                                     ุ
                                                                              ุ
                            “เอาละ! ทกคนถอย ชาๆ นะครบ พยายามถอยไปใหหางทสด เรวเขา!”
                                                                                 ็
                                 
                                                                            ่
                                                                            ี
                            “แต คณ...”
                               
                                 ุ
                                               ํ
                                     
                                                    ํ
                                                       ่
                                                       ั
                               
                                 
                            “ไมตองเปนหวงผม ทาตามคาสง!”
                                                       ั
                                                            ี
                                                                      
                                                                                 ั
                            เชษฐาควาแขนดารินกาวถอยหลงไปทละกาว  พรอมกัน  ไชยยนต  กองเกวียนทังหมดที ่
                                                                                                ้
                                                                          
                                                                      ึ
                                                      ู
                               ั
                                                            ุ
                                        ั
                   เดินตามมา พลนหยุดชะงกลงหมด พวกลกหาบทกคนยืนตะลงอยูกับท      ่ ี
                                              
                                                      ั
                                                                                     
                             ึ
                            อดใจเตมๆ  รพินทรจองประทบปนเฉย  จงอางยักษก็ยังชคอราแผพังพานหรา  สวนท     ่ ี
                                                                              ู
                                                         
                                                                                                  
                                  ็
                                                                                 
                                                    
                       ึ
                                                               ่
                       ้
                                                                                           ี
                                                            
                   ยกขนไปในอากาศตงตรงเหมอนเสาไม  โดยไมเคลอนไหวอยูเชนนัน  แตสวนหางททอดขวางอยู          
                                                                                           ่
                                                               ื
                                                                        
                                                                          
                                            ื
                                                                                   
                                                                                    
                                    ้
                                    ั
                                                                            ้
                                                                         
                             
                                                         
                                                                                                     ั
                                                                                          
                                                     ุ
                                                     
                                          
                                                             
                   กลางทาง คอยๆ ลากตวัดชาๆ ไปรวมกลมอยูยังปาฟากเดียวกับสวนหัวของมน พอสวนหางของมน
                                                                                   ั
                                              
                                      
                                                                               ้
                   ลากเขามารวมกันได สวนทีชูอยูในอากาศก็เริมสายไปมานอยๆ และสูงขึนเปนลําดับ
                                                         ่
                                          ่
                        
                            เอฟเอนในมอของรพินทรก็แผดกองขนไปในบดนัน  เขายิงพรอมกับกระโดดเผนออก
                                                                   ั
                                                                      ้
                                                                                   
                                      ื
                                                            ้
                                                            ึ
                                                                                                 
                                                  
                                                                                  
                                                                              ั
                                                                         ั
                                                                                           ้
                        ี
                                                                                           ั
                                                 ื
                        ่
                                                                              ้
                                      ่
                                                                       ํ
                                          ั
                                                        
                                                                      ี
                                                                           ั
                   จากทยืนเดิมไปทางหนึง มนก็ดูเหมอนจะเปนเวลาเดียวกับทลาตวอนตงอยูในอากาศนน ฟาดโครม
                                                                      ่
                                                                                               
                                                                                                   ํ
                                                                                            
                                                                                                     ั
                                                                      ้
                           ํ
                   ลงมายังตาแหนงทจอมพรานยืนอยูในครงแรก เสยงกระทบพืนดังไดยินถนัด อสรพิษรายมวนลาตว
                                                
                                                     ั
                                                     ้
                                  ่
                                  ี
                                                            ี
                                                   ั
                       
                                                                               
                                                                          ้
                                       ื
                                                                                  
                                                                          ึ
                         
                                                                    ื
                   จนปาขางทางไหวสะเทอน  ผงกหัวอนแดงฉานไปดวยเลอดสดขน  พุงเขาติดตามจอมพรานอยาง
                   รวดเรว
                        ็
                                                           
                                                                          
                                                                                       ี
                                                                           ั
                                                                                                     ิ
                                                            ี
                                                                                ั
                                                                                ่
                                   
                                                                ั
                                       ั
                                                                ้
                            รพินทรสะบดปากกระบอกปนเขาใสอกครง  แตเขาไมทนจะลนไก  เสยงลกซองก็ระเบด
                                                                    
                                                                                          ู
                                                    
                                                        
                                        ั
                                                                                            ิ
                    ่
                                   ื
                                                             
                   ลนมาจากเกวียนเบองหลงตดๆ กันสองนัดซอน สวนหัวทกําลงจะผงกชของมนสะบดเรดไปกองอยู        
                                   ้
                                                                               ู
                                          ิ
                                                        
                    ั
                                                                    ่
                                                                                         ั
                                                                    ี
                                                                                    ั
                                                                       ั
                   กับลาตวอนยาวเหยียด  หางฟดฟาดตวัดอยูไปมา  รพินทรปลอยกระสนตดตามเขาไปอกสองนัดท       ่ ี
                       ํ
                                                                                        
                            ั
                         ั
                                                                                  ิ
                                                                                             ี
                                                                        
                                                        
                                                                     
                                                                               ุ
                                           ่
                                           ึ
                          ิ
                                             ั
                                                  
                                                            ุ
                                                ้
                               ี
                                                                              ื
                   หมายบรเวณศรษะของมน ซงบดนีเปนรอยกระสนยับเยินฟูมไปดวยเลอด
                                        ั
                            มฤตยดงดิบก็ถึงกาลอวสานสินฤทธิลงเพียงแคนัน  มีแตบริเวณปลายหางเทานัน  ทียังคง
                                                                                                  ่
                                                                    ้
                                                     ้
                                                                                             ้
                                                          ์
                                 ู
                      ื
                      ่
                   เคลอนไหวอยูอยางนาขนพองสยองเกลา
                                                    
                               
                                                     ั
                                                                                                    
                             ุ
                                                                               
                                                                           
                                                ้
                                                ื
                            ทกคนหันขวับไปทางเบองหลง  ก็เห็นแงซายยืนตระหงานอยูบนเกวียนของคณะนายจาง
                                                                    
                                                                  
                                                ั
                                                  
                         ื
                               ู
                            
                                                    ่
                   ในมอถอปนลกซองแฝดของไชยยนต ซงวางไวในราวปนขางเกวียน
                                                    ึ
                       ื
                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90