Page 36 - เล่ม 1
P. 36
ี
ิ
ุ
ุ
ี
แม้กรงศรอยุธยา จะถูกท าลายย่อยยับ พม่าก็มิได้รกรานดนแดนสยามทั้งหมด ทหารพม่ามีก าลังเพยง
ิ
็
่
ควบคุมในเมืองหลวง และ เมืองใกล้เคียงเทานั้น หลังจากเสดจส้นการปล้นสะดม พม่ายกเลิกทัพกลับไป เหลือไว้
ี
ุ
่
ี
่
ี
ุ
ู
็
ั
ู
แต่เพียงกองทัพเล็กๆ ประมาณ 3,000 คน มีสก้พระนายกอง เปนผ้ดแลรกษากรงศรอยุธยา ตั้งค่ายอยูทบ้านโพธ ์ ิ
่
ู
ู
็
้
ั
ึ
็
้
สามต้น พรอมกันนั้น พม่าได้ตั้ง นายทองอิน ซงเปนคนไทย ใหไปเปนผ้ดแลรกษาเมืองธนบรไว้แทนพม่า ดังนั้น
ี
ุ
็
่
ึ
ุ
ุ
หัวเมืองอื่นๆ ที่ปลอดจากการรกรานของพม่า จงตั้งตนเปนใหญ่ไม่ขึ้นตอใคร เรยกวาชมนม โดยทั้งหมดมี
ี
่
ุ
ุ
ุ
ุ
ุ
ุ
ี
ทั้งหมด 5 ชมนม ได้แก่ ชมนมพระเจ้าตาก (ตั้งหลังสด) ชมนมเจ้าพระยาพษณโลก ชมนมเจ้านครศรธรรมราช
ุ
ุ
ุ
ิ
ุ
ุ
ุ
ุ
ุ
ุ
ชมนมเจ้าพิมาย และ ชมนมพระเจ้าฝาง
การตั้งตัว
ี
สาเหตุของการหลบหน
ขณะที่กรงศรอยุธยาท าสงครามกับพม่าอยูนั้น พระยาตากได้เหนความอ่อนแอของสมเด็จพระเจ้าเอก
็
่
ุ
ี
ึ
่
ิ
่
็
่
ทัศน์ และมองไม่เหนหนทางทจะเอาชนะข้าศกได้ จงไม่อยากอยูรวมปฏบัตหน้าทราชการตอไปบังเกดขึ้นหลาย
ิ
ึ
่
ี
ิ
ี
่
ั
ี
คร้ง ดังน้
ิ
พระยาตากคุมทหารออกไปรบนอกเมือง และสามารถรบชนะข้าศึกได้ แต่ทางการไม่สงทหารมาเพ่ม จงต้อง
ึ
่
ี
เสยค่ายนั้นไปอีก
็
ี
ื
้
พระยาตากได้รับบัญชาให้ยกกองทัพเรอออกไปรบพรอมกับพระยาเพชรบุร แต่พระยาตากเหนว่าพม่ามีพลที่
ี
ึ
ี
ั
ึ
มากกว่า จงห้ามไม่ให้พระยาเพชรบุรไปออกรบ แต่พระยาเพชรบุรไม่เชอฟง จงออกไปรบ และเสยชวิตใน
ื่
ี
ี
่
็
ิ
ุ
้
ี
สนามรบ ท าให้พระยาตากถูกกล่าวหาวาท้งใหพระยาเพชรบรเปนอันตราย
ึ
3 เดอนก่อนกรงแตก พม่ายกกองมาปล้นทางเหนอของพระนคร พระเจ้าตากเหนการ จงจ าเปนต้องขอ
ื
็
็
ุ
ื
อนญาตจากกรงให้ใชปนใหญ่ แต่ทางกรงไม่อนุญาต
่
ุ
ุ
ื
ุ
ี
ึ
่
ุ
ิ
่
ี
พระยาตากจงคิดวาถ้ายังเปนอย่างน้ กรงศรอยุธยาจะต้องแตก พระยาตากจงตัดสนใจตฝาวงล้อมของ
็
ึ
ี
ู
่
้
ู
พม่าออกไป พรอมกับขุนนางนายทหารผ้ใหญ่ตีฝาวงล้อมพม่า โดยนายทหารและขุนนางผ้ใหญ่มี พระเชยงเงิน
ี
ิ
่
ี
หลวงพรหมเสนา หลวงพิชยราชา หลวงราชเสนา ขุนอภัยภักดี และ หมื่นราชเสนหา ออกไปตั้งค่ายท วัดพชัย
่
ั
่
ี
เมือเสาร เดอนย ขึ้น 4 ค า ปจอ จลศักราช 1128 ตรงกับวันท 3 มกราคม พ.ศ. 2310 พอไปถึงบ้านส าบัณฑิตเวลา
่
ี
่
ื
ี
ุ
์
่
เที่ยงคืนเศษ ก็แลเหนแสงเพลิงไหม้จากพระนคร
็
การเดินทางไปยังเมองจันทบุร
ื
ี
ื
เมองระยอง
