Page 39 - เล่ม 1
P. 39
ี
ี
็
่
ุ
กรงธนบุรเปนศูนย์กลาง มีอัครมหาเสนาบด 2 ต าแหนง
สมุหนายก' เปนอัครมหาเสนาบดีฝายพลเรอน เปนผูดูแลหัวเมืองฝายเหนือ ทังในราขการฝายทหาร และ พล
็
่
่
่
้
ื
็
้
็
็
ื
้
ี
้
้
ั
ั
่
ื
ี
ี
เรอน ในฐานะเจาเสนาบดีกรมมหาดไทย ผูเปนจะมียศเปน เจาพระยาจกร'หรอที่เรยกวา ออกญาจกร
็
้
้
่
้
็
้
่
้
สมุหพระกลาโหม' เปนอัครมหาเสนาบดีฝายทหาร เปนผูดูแลหัวเมืองฝายใตทังปวง ยศนันก็จะมี เจาพระยา
ื
่
ี
มหาเสนา'หรอที่เรยกวา ออกญากลาโหม
่
ี
่
็
ิ
ี
็
ิ
ึ
สวนจตุสดมภ์นั้นยังมีไว้เหมือนเดม มีเสนาบดเปนผู้ดูแล และมีพระยาโกษาธบด เปนผู้ดูแลอีกทอดหนง
ึ
่
ซงได้แก่ กรมเวียง กรมวัง กรมคลัง และ กรมนา
การปกครองสวนภูมภาค
่
ิ
็
ี
หัวเมองชนใน จะมีผูรงเมอง เปนผู้ปกครอง จะอยู่รอบๆไม่ไกลจากราชธาน
ั
ื
ั
ื
้
้
้
็
ี
็
เมองพระยามหานคร จะแบ่งออกได้เปน เมืองเอก โท ตร จัตวา มีเจ้าเมืองเปนผู้ปกครอง
ื
ุ
ื่
้
ึ
เมองประเทศราช คือเมืองที่จะต้องสงเครองราชบรรณาการมาใหกรงธนบร ี ซงในขณะนั้น จะมี
ุ
่
่
ื
่
ั
นครศรธรรมราช เชยงแสน เชยงใหม่ ล าปาง ล าพูน พะเยา แพร นาน ปตตาน ไทรบุร ตรังกาน มะรด ตะนาว
่
ู
ี
ิ
ี
ี
ี
ี
ิ
ี
ศร พุทไธมาศ พนมเปญ จ าปาศักด หลวงพระบาง และ เวียงจันทน์ ฯลฯ
์
เศรษฐกิจ
ั
ิ
ิ
ในชวงแรกๆ ค่อนข้างที่จะมีปญหาด้านเศรษฐกจเพราะเกดปญหาข้าวยากหมากแพงไม่เพียงพอกับความ
ั
่
ิ
ี
่
้
ิ
ื
ต้องการของประชาชน วธแก้แรกๆ พระเจ้าตากสนได้สละทรพย์สวนพระองค์ใหซ้อข้าวแจกกับประชาชน แตก็
่
ั
ิ
ี
่
ยังไม่พออยู่ด จนภายหลังพระองค์จงให้ราษฎรทุกคนชวยกันปลูกข้าวในบรเวณรอบๆ พระบรมมหาราชวัง
ึ
ั
่
ิ
่
ื
ู
ื
้
ี
่
เพราะมีดนที่อุดมสมบรณ์ และท าทั้งนาปรงและนาปเพอใหข้าวเพยงกับความต้องการของราษฎร สวนเรอง
ี
่
่
ี
่
ี
่
ค้าขายคาดว่านาจะมีการค้าขายกับชาวจนบ้างบางสวน และเราเองก็ได้รับความชวยเหลือจากคนจนในบางสวน
่
ิ
ุ
ี
สนค้าที่ขายคงเปนข้าว สภาพเศรษฐกจของกรงธนบุรไม่ค่อยด เพราะยังมีปญหาพวกพอค้าจากตางถิ่นไม่ค่อย
ิ
็
ี
ั
่
ี
กล้าเข้ามาท าการค้าขาย เนองจากกลัวภัยสงครามในเมืองธนบุร เนองจากกรงธนบุรมีการต่อส้และท าสงครามกับ
ี
ื่
ู
ุ
ื่
พม่าอยู่ตลอดเวลา
สงคม
ั
็
เปนสังคมเล็กๆ เพราะมีคนน้อย
