Page 10 - Vrolijke verhalen voor het slapengaan, inkijkexemplaar_Neat
P. 10

heroïnespuiten vullen met schoon water uit de kraan en die dan op het bankje bij hun hangplek
               leggen. Dan spuiten ze dat in hun arm en dan moet je eens opletten. Dan zwelt hun bloed namelijk
               op tot het helemaal uit elkaar barst. Ook hun toch al overbelaste nieren kunnen dan exploderen en
               soms ook stikken ze in hun eigen slijm. Daarna kunnen ze dan meteen de ongebluste kalk in om
               lekker verder uit te drogen. Zijn ze meteen ook uitgedrogeerd, ja. Ha, ha, ha, ha-ah.’
               ‘Wat weet jij toch veel,’ zegt Esmeralda bewonderend. ‘Gaan we doen.’
               ‘Goed, hebben we dat ook weer gehad,’ zegt Xantippe. ‘Dan nu het belangrijkste onderwerp van
               deze avond, namelijk wat doen we met het almaar nijpender wordende bejaardenprobleem? Oude
               vrouwen zijn op zich natuurlijk oké, maar al die ouwe mannen. Bah. Als ze jong zijn kunnen ze nog
               wel eens van enig nut zijn, maar hoe ouder ze worden hoe minder je er aan hebt. Daar moet dus een
               oplossing voor komen. Ze hoeven niet meteen dood, maar we willen er gewoon geen last meer van
               hebben. Wie een idee?
               ‘We zouden een internationale inzameling kunnen houden en dan een eiland kopen waar ze na hun
               vijfenzestigste allemaal naartoe kunnen,’ stelt Esmeralda voor. ‘Zou Madagaskar groot genoeg zijn?’
               ‘Ja, misschien wel. Maar dat is natuurlijk wel erg ver weg.’
               ‘Groenland dan misschien,’ oppert Gwendolijn.
               ‘Dat is al eens geprobeerd. Door iemand in Amerika. En dat ligt ook niet naast de deur.’
               ‘Nee, dat is waar. Wat dacht je van IJsland?’
               ‘Dat is misschien weer net iets te klein. Het hoeft ook niet per se een eiland te zijn, hè.’
               ‘Ik weet iets,’ zegt Serpentina, ‘we kopen Lapland op. Dat is niet zo ver weg en daar is volgens mij
               ruimte zat. En er is vast wel ergens een stadion voor de eerste opvang. We laten daar voorlopig wat
               tenten neerzetten waar ze zolang kunnen verblijven. En dan zitten er vast wel wat handige klussers
               bij die voor wat beters kunnen zorgen. We zetten dan bovendien een paar pallets met blikken bruine
               bonen voor ze klaar. Alleen wel zonder opener. Benieuwd of er dan iemand op het idee komt er
               eentje te lenen van een Lap. Of een leuke Lapse buurvrouw vraagt ze even voor ze open te maken.
               De rest kan dan lekker met z’n allen op de rendieren- en elandenjacht.’
               ‘Het idee is best goed,’ zegt Tatiana nu, ‘alleen, hoe krijgen we die Lappen zover dat ze ons hun land
               verkopen? En hoe doen we het verder praktisch?’
               ‘Niet zo moeilijk hoor,’ zegt Serpentina, ‘ik ken daar een paar mensen die een en ander alvast in de
               week kunnen zetten. Volgens mij moeten we beginnen met daar zoveel mogelijk wodka heen te
               smokkelen. Daar schijnen ze heel gevoelig voor te zijn. En met een flinke slok op worden ze al gauw
               veel hanteerbaarder. En laat de rest dan maar aan onze Lapse zusters over. Die weten daar best van
               wanten. En ze kunnen ons daarbij natuurlijk als voorbeeld nemen. De manier waarop we hier de
               Amsterdamse binnenstad hebben overgenomen. Zij mogen nu ook wel eens wat laten zien.’
               ‘Klinkt helemaal niet zo gek,’ zegt Xantippe. ‘Ik bel morgen meteen met Witchcraft International om
               het met ze te bespreken. Het zou wel in een klap een mooie oplossing zijn.’
               ‘Heel goed plan,’ zegt Esmeralda, ‘en er moet natuurlijk een tv-ploeg mee, die alles kan opnemen.
               Kunnen wij ons weer eens goed amuseren. Want die mannen maken er natuurlijk in de kortste tijd
               toch weer een puinhoop van. Dat wordt dus lachen. Want zo’n programma is al gauw een heel stuk
               leuker dan Wie is de trol. Ja, ik zie het helemaal zitten.’
               Aldus wordt besloten. En iedereen knikt tevreden.
               Waarna het dessert op tafel komt, bestaande uit opgeklopte geitenbrei met apezuur, gegarneerd
               met bittere amandelen en wilde aardbeien.
               Tot slot worden vervolgens de kattendarmen gestemd en barst iedereen uit in luid gezang dat
               doorgaat tot in de kleine uurtjes. Kortom, al met al een zeer geslaagde avond.
               ‘Komen jullie de volgende keer bij mij?’ stelt Dominique voor. ‘Ik heb nog wat placenta’s en een paar
               miskraampjes in de vriezer liggen, dus dat wordt weer smikkelen en smullen. En als het weer het
               toelaat kunnen we lekker buiten op het terras gaan zitten. Genieten van de volle maan…’

                                                terug naar de inhoudsopgave
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15