Page 9 - Vrolijke verhalen voor het slapengaan, inkijkexemplaar_Neat

https://www.youtube.com/watch?v=hmZqxgpaDrI

Hamsteren!

Op een mooie herfstige dag doen Xantippe en Tatiana, twee enigszins bejaarde heksen, maar
allebei nog goed ter been, samen inkopen bij supermarkt Albertina Heinz. Voor die avond staat er
namelijk weer een bijeenkomst van hun kring op het programma en dat gaat altijd, zoals te doen
gebruikelijk, gepaard met een eenvoudige doch voedzame maaltijd.
‘Eens kijken, wat hebben we hier, ha, lekker, spinnenkoppen in tomatensaus, en hier, gedroogde
kikvorsvleugeltjes en, jawel hoor, slakkensnot.’
‘Wat dacht je hiervan, gefileerde rattenpootjes op zwavelzuur en van die zacht smeuïge gepofte
berenlurven. Zullen we er trouwens ook een potje bevergeil bijnemen?’
‘Ja hoor, doe maar. En kijk eens, ze hebben vandaag weer kwallenzwammen en hier, het kan niet op,
licht gezouten knekelvet, gekonfijte konijnenkeutels en fijngestampte nijlpaardhoeven.’
‘Kijk nou zeg, de krokodillentranen zijn in de bonus. Een flaconnetje met 50 ml voor maar vijf euro.’
‘Doe daar dan gelijk maar twee van, het zijn hamsterweken.’
‘De wormen zijn ook in de aanbieding. Maar even toetasten, hè?’ roept Xantippe enthousiast uit.
Waarop ze drie en een half ons kronkelende witte wormen afweegt en deze in een plastic zakje doet.
Dan begeven ze zich met hun winkelwagentje naar kassa 5.
‘Spaart u onze zegels?’ vraagt de kassière, Anouk, dat staat tenminste op haar naamplaatje, nadat ze
alles had afgerekend.
‘Ja doe maar,’ zegt Xantippe.
‘Wilt u ook sparen voor een porseleinen servies?’
‘Ach ja waarom niet.’
‘En wilt u er de voetbalplaatjes bij?’
‘Ja hoor, doe de hele reut maar.’
‘Alstublieft.’
‘Dank je wel, lieverd.’
‘Wilt u de bon?’
‘Nee, dat hoeft niet.’
‘En een prettige dag nog.’
‘En jij een prettige nacht, schat,’ mompelt ze zacht voor zich uit.
Thuisgekomen maken ze vervolgens van alle ingrediënten een lekker soepje. Waarna al spoedig de
eerste gasten arriveren. En ze klokslag zeven uur met hun dertienen, gezeten aan een grote ronde
tafel, zich tegoed doen aan een verrukkelijke maaltijd, met daarbij natuurlijk een paar glaasje
bloedrode wijn. En waarbij ze intussen kakelend en giechelend snode plannen smeden.
‘Houdt je man het nog steeds met die secretaresse van hem?’ vraagt Serpentina aan Esmeralda.
‘Ja, wat dacht je. En sinds ik dat cameraatje in het plafond heb aangebracht, goed idee trouwens van
je, Yolanthe, heb ik ook zijn chatbox kunnen volgen. Nou, van mij mag hij worden afgevoerd. Iemand
een suggestie?’
Ernestine denkt even na en zegt dan: ‘Gewoon wat dolle kervel in zijn koffie. De dosis elke dag iets
verhogen en dan hupsakee. Kraait geen haan naar.’
‘Goed plan. Dank je wel.’
‘En hoe zit het met die van jou, Gwendolijn?’
‘Daar heb ik het helemaal mee gehad,’ zucht ze.
‘Dan moet je daar zo gauw mogelijk wat aan doen,’ zegt Ernestine op vermanende toon. ‘Ik heb thuis
nog wel een restje strychnine liggen. Neem ik de volgende keer voor je mee. Succes verzekerd.’
‘Nou graag. Wat fijn toch om zulke goede vriendinnen te hebben.’
‘Wat doen we trouwens aan dat gekloot van die rotjongens uit de Iepenstraat?’ vraagt Dominique.
’Ze vallen constant allerlei mensen lastig. Dat moet nu echt een keer ophouden,’
‘Daar weet ik wel wat op,’ zegt Emanuelle, die in het dagelijks leven verpleegkundige is, ‘gewoon hun