Page 18 - 2015-4

omgeroepen, overal langs de berg staan mensen, prachtig! Na
ongeveer anderhalf uur was de eerste beklimming een feit. Lekker,
nog een paar te gaan! Niet direct natuurlijk, gelukkig had ons team
een oppeppunt. Hier werd je fiets aangenomen, de bidons gevuld
en je zat nog niet of er werd al een kleedje over je heen gedaan.
Echt super geregeld! Er was van alles eten om je weer van nieuwe
energie te voorzien, dus om 6.30u in de ochtend hebben wij
gewoon pannenkoeken en stroopwafels zitten eten en cola
gedronken.
Best even gek! Hier kwamen wij elkaar en andere teamgenoten
gelukkig weer even tegen. Toch even leuk om iedereen te vragen
hoe het gaat. Daarna tijd voor klim 2…..en 3, 4 en zelfs nog klim 5!
Tijdens deze beklimmingen werden we zwaar op de proef gesteld.
Niet alleen conditioneel, maar ook door het weer. We hebben
gefietst in het donker, fel zonlicht met temperaturen van rond de
35 graden, dikke regenbuien, bijna alles hebben wij wel
meegemaakt. Maar de laatste klim, nummer 5, dat was de meest
pittige, maar ook de meest mooie. Alle teams zijn gezamenlijk, in
dezelfde outfit, als een groot team de berg opgefietst. Daar waar
je niet meer kon, kreeg je even een duwtje in de rug, en daar waar
degene voor je niet meer kon, gaf je even een duwtje in de rug.
Echt prachtig om dat als een groot team zo te kunnen doen. En
dan de laatste paar kilometers. Overal stonden mensen rijen dik langs het parcours, klappen, juichen,
aanmoedigen. Het was net alsof je de Tour aan het fietsen was. Bij de finish was het een groot feest
met speakers, keiharde muziek, live commentaar,
werkelijk een magisch moment om zo voor de laatste keer
over de finish te komen…..en dan zit het er op. Het is klaar,
wij hebben het gedaan! Blijdschap, emotie en vooral
vermoeidheid. Je bent op, je kunt niet meer. Onze fietsen
werden door onze supporters meegenomen en met onze
laatste krachten hebben wij de feesttent bereikt, waar een
lekkere maaltijd voor ons klaar stond. In het begin kun je
even niets meer, maar die maaltijd doet wonderen. Even
heerlijk eten, weer rustig aan wat op krachten komen en
maar weer terug naar ons appartement om weer even
lekker die rust te pakken, lekker herstellen. Na inspanning
is het natuurlijk tijd voor ontspanning, en dat stond vrijdag
op het programma. Even lekker van de omgeving, de
heerlijke temperaturen genieten, en rustig aan ons op
maken voor de laatste activiteit: De Feestavond! Met
artiesten als Pater Moeskroen, Maarten Peters en Margriet
Eshuijs. En wat een groot feest was het. Je kon niet meer
zien dat iedereen die dag daarvoor gefietst had, want er
werd aardig op los gefeest. Na het feest was het tijd om voor de voorlopig laatste keer ons bedje op
te zoeken, even goed de rust pakken, want de volgende dag was het zover, de terugreis. Alpe
d’HuZes is voorbij. We hebben het gedaan, wij zijn trots, en blij. Maar wij hebben het natuurlijk niet
alleen gedaan, want heel erg bedankt voor alle gulle donaties, alle vrijwillige hulp bij de activiteiten
om geld in te zamelen, de support, aanmoedigingen en alle positiviteit. Meedoen aan de Alpe
d’Huzes, we hebben net een poging gedaan, maar
eigenlijk is het niet te beschrijven, dit moet je
meemaken. En of het klopt wat ze zeggen, als je er
een keer bent geweest, wil je weer heen? Wie weet…..

Groet Sierd & Annalies Dolstra

16