Page 7 - 2022-3

Snels Hutte

Dieren spelen een belangrijke rol in het leven aan de Doldersumsestraat. Dat bleek deze zomer maar
weer eens. Daar was eerst de ongelukkige val die Debby van haar paard maakte. Ze werd met diverse
breuken en kneuzingen met spoed naar het ziekenhuis vervoerd, maar al na enkele dagen mocht ze
naar huis om daar te revalideren. Een periode van weken, werd haar in het vooruitzicht gesteld.
Intussen gaat het goed met Debby, ze is zelfs alweer in de tuin gesignaleerd.
Bij de buren Bart en Maartje -zelf gelukkig weer langzaam aan de beterende hand- werd afscheid
genomen van de ezel Wyco: een trouwe en soms luidruchtige verschijning. Hij had de
eerbiedwaardige leeftijd van bijna 35 jaar bereikt en daarvan bracht hij zo’n 25 jaar door op het
grasveld en in de schuur aan de Doldersumsestraat.
Op de straatapp wemelde het bovendien van berichten over verdwenen honden en katten. Voor
zover na te gaan hebben ze allemaal hun thuis weer weten te vinden.
Het zonnige weer en de prachtige bloemenvelden rondom de kasten, heeft tot een uitmuntend jaar
geleid met als resultaat; nieuwe volken en heerlijke honing van de bijen van imkerij leisgrup.
Al moest geconstateerd worden dat het eindresultaat -voorzichtig uitgedrukt- niet geweldig was, de
dag van de dorpsquiz in de tuin van Jan en Sjoukje voltrok zich zoals het de bedoeling was: een
bijeenkomst in een geweldige sfeer. En dat was toch nog veel belangrijker dan de uitslag?

Niet ongemerkt was de bouw van de nieuwe, imposante stal van de familie Kleinhoven. Natuurlijk
kon daarbij niet voorbij worden gegaan aan de dreigende signalen, die de melkveehouderij in bange
afwachting doen verkeren. Mogelijk het meest treffend de mededeling van Ruben: ‘’Ik bouw aan
mijn toekomst HIER!!!’.

Jeannette en Reimer

De Bekhof

Het is al herfst aan het worden, maar na zo’n droge warme zomer is het toch fijn dat de regentonnen
weer worden gevuld.
Er is niet zo veel nieuws op het moment, maar een mooi verhaal springt er toch uit. En dat is het
verhaal over de winterrogge van Wil en Bertha van den Brink.

Winterrogge
Even een verhaaltje van onze avonturen met de winterrogge.

Afgelopen winter is er bij ons een poel gegraven achter in het weiland
aan de Boijlerweg 35. Dit is in samenwerking met Landschapsbeheer
Friesland gerealiseerd. De vrijgekomen grond is midden op het
weiland in een soort rups aangebracht. Hierop heb ik in de winter de
nodige fruitbomen geplaatst. Om te voorkomen dat het aangebrachte
talud vol zou komen te staan met onkruid in het voorjaar heb ik het
ingezaaid met winterrogge. Dat is een goede groenbemester en
houdt het onkruid onder de duim. In het voorjaar is al de rogge goed
opgekomen en was alles mooi groen en fris. De rogge groeide zeer
voorspoedig en was al snel meer dan een meter hoog. Uiteindelijk
werd het geheel bijna 2 meter hoog en was het de bedoeling dat deze
in september geoogst ging worden.

5